Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271261 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λυκόφως
 
Ποιοι είναι εκείνοι
που κατοικούν σε αρκτικούς κύκλους
βάφοντας το λευκό του χιονιού
με λαβωματιές κόκκινες
σαν οι σαϊτιές τρυπούν στρώματα χιονιού
στο θνητό που κοιμάται
μεταναστεύουν ακόμα πιο βόρεια
για να δουν τους αντικατοπτρισμούς
από το ουράνιο σέλας
να γευτούν το λυκόφως της μακριάς νύχτας
παίρνοντας κάτι από τη λάμψη του.

Μέρες ιστορικές κι αναπόσπαστες
ιχνογραφούν τις πύλες της κόλασης
σ’ αιμορραγούσες σάρκες
χωρίς να θρηνούν επιλογές αυτοδιάθεσης,
με λυπημένα βλέμματα πότε φωτιάς και πότε πάγου
καρφώνονται στο σταυρό που βαραίνει ώμους
και στο αίμα να κυλά υπόκωφος στεναγμός
μιας μοίρας που δεν ορίστηκε
αλλά όρισε ξενιτεμούς αδυσώπητους
για να θριαμβεύουν… οι αποστάσεις.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
sofia strezou
28-01-2011 @ 16:04
http://www.youtube.com/watch?v=JhWXkeYrJCQ
apelsini
28-01-2011 @ 16:10
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-01-2011 @ 16:15
::up.:: ::theos.:: ::up.::
monajia
28-01-2011 @ 17:00
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
28-01-2011 @ 17:30
με λυπημένα βλέμματα πότε φωτιάς και πότε πάγου
καρφώνονται στο σταυρό που βαραίνει ώμους
και στο αίμα να κυλά υπόκωφος στεναγμός
μιας μοίρας που δεν ορίστηκε
αλλά όρισε ξενιτεμούς αδυσώπητους
για να θριαμβεύουν… οι αποστάσεις. ...................!!!!!!

...πόσο αληθινό Σοφία.....!!!
aridaios
28-01-2011 @ 17:40
::theos.:: ::hug.:: ::hug.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-01-2011 @ 01:25
καλημερα............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
**Ηώς**
29-01-2011 @ 01:55
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
aspigon
29-01-2011 @ 02:48
KALI KALI SOU MERA!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
karabasgeorgos
29-01-2011 @ 03:33
ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ::love.:: ::love.:: ::theos.::
Ναταλία...
29-01-2011 @ 04:43
Πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Pavlos Melas
29-01-2011 @ 05:19
Πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!καλό Σ/Κ
φλοισβος
29-01-2011 @ 09:04
Πανέμορφο!!!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
Γιάννης Ποταμιάνος
29-01-2011 @ 13:23
Ερωτευμένοι και ονειροπόλοι επιζητούν το φως στην παγωμένη καθαρότητα.
Θησαυρίζουν αντικατοπτρισμούς απ’ το λυκόφως και το ουράνιο σέλας . Φυγή στους αρκτικούς κύκλους όταν οι μέρες είναι ιστορικές και αιμορραγούν οι σάρκες . Όταν τους ώμους βαραίνουν οι σταυροί και στο αίμα κυλά ο στεναγμός. Η αόριστη μοίρα που ορίζει ξενιτεμούς αποστάσεις, πόνο και απεργίες πείνας. Ρέει ο στεναγμός και ζητά τη λύτρωση του ανθρώπου στον ανθρωπισμό, του ποιητή στην αυτοπυρπόληση. Όμορφο και βαθύ ποίημα που όμως απαιτεί αποκωδικοποίηση των νοημάτων του και φυσικά το κλειδί του κώδικα που μερικά μόνο μας δίδει η ποιήτρια. Μπράβο Σοφία ωραιότατο.
::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο