|
| Ένας γυάλινος τοίχος | | | [align=center]Ένας γυάλινος τοίχος
Ντυμένος με δάκρυ,
στου δρόμου την άκρη,
άγριο κύμα το πλήθος
κι’η ζωή
ένας γυάλινος τοίχος.
Το βήμα κομμάτια,
μαύροι κύκλοι στα μάτια,
η ανάσα πνιγμένη
και η φωνή
στο κενό της κρυμμένη.
Χρόνε φίλε θυμήσου,
η ζωή μου δική σου,
μην τρέχεις
σε χάνω,
κάτσε παίξε
κάτι στο πιάνο.
Το φεγγάρι ντυμένο,
σαν της νύχτας το τραίνο,
σκάρτη απόψε
η μοίρα,
ότι έσπειρα
ψιθυρίζει
πως πήρα.
Ο ουρανός τσιμεντένιος
κι’ο ιστός ασημένιος,
χειροπέδες
στο βλέμμα
κι’αγκαθένιο
των ονείρων
το στέμμα.[/align]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
aridaios 29-01-2011 @ 09:15 | μην τρέχεις
σε χάνω,
κάτσε παίξε
κάτι στο πιάνο.
ΚΑΛΟ με το πιανο
::yes.:: | | monajia 29-01-2011 @ 10:15 | Χρόνε φίλε θυμήσου,
η ζωή μου δική σου,
μην τρέχεις
σε χάνω,
κάτσε παίξε
κάτι στο πιάνο.
Το φεγγάρι ντυμένο,
σαν της νύχτας το τραίνο,
σκάρτη απόψε
η μοίρα,
ότι έσπειρα
ψιθυρίζει
πως πήρα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς** 29-01-2011 @ 10:48 | http://www.youtube.com/watch?v=kyggTu2Q1uQ ::hug.:: ::hug.::
καλό Σ.Κ | | Σμαραγδα 2,17 29-01-2011 @ 14:16 | απλά υπέροχο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Ναταλία... 30-01-2011 @ 05:32 | Χρόνε φίλε θυμήσου,
η ζωή μου δική σου,
μην τρέχεις
σε χάνω,
κάτσε παίξε
κάτι στο πιάνο
Υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|