| |
(λένε πως οταν πεθαίνεις, η ψυχή σου μενει... και περιμένει την ανάσταση του σώματος...
ζώντας ξανά και ξανά τις αναμνήσεις με ένα μαρτύριο...
αυτό μπορεί να το ανεκτεί όσο οι αναμνήσεις περιβάλονται με αγάπη......)
Μα η δική της δεν της άφησε
ανάμνηση καμία
γιατί κανείς δεν έκανε
γι'αυτήν καμιά θυσία.
Το χέρι του θανάτου
έσβισε την φλώγα της ψυχής της
πήρε τα όνειρά της
και τα πάντα απ΄τη ζωή της
Και καθώς έσβινε αργά
στο σκοτάδι της σκέψης του
τον κατηγόρισε ξανά
με μερίδιο στις λέξεις του.
Έφυγε τελικά με μια ψύχρα
σαν μια σκιά μέσα στην νύχτα
που την βλέπουνε ελάχιστοι
και τρομάζουμε με οτι είδαν..
Σαν κραυγή μέσα στις κραυγές
μια ατέλιωτης νύχτας
που τα βλέφρα φρικιάζουνε..
αλλα το θέαμα με τιποτα δεν αλάζουνε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
