stixoi.info: Ο Έλληνας και οι Γέροντες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ο Έλληνας και οι Γέροντες

Χάος κυρίες και κύριοι... εφίλησε την ψυχή μου...

[I][B]Ο Έλληνας και οι Γέροντες[/B]

Η ύπαρξη, η υπόσταση, το είναι κι η οντότης
συνάντησαν την έλλειψη το χάος και το χάσμα
κι εκεί που συζητούσανε για ψάθινα παπούτσια
περνάει ένας Έλληνας που ήταν διαβασμένος

- Γειά και χαρά σου Έλληνα, που είσαι διαβασμένος
τον κόσμο που τον έφαγες, με ξύλινη κουτάλα
εσύ θα ξέρεις σίγουρα κι αν θέλεις τώρα πες μας
αν της ζωής το νόημα, τα ψάθινα παπούτσια
ή μήπως είν καλύτερα, να βάλουμε τσουράπια;

Ο Έλληνας περήφανος και φιλοσοφημένος
έμπειρος όντας στην φθορά μα και στην αφθαρσία
κοιτάζει τα ποδάρια του με νόημα και λέει

- Γειά και χαρά σας γέροντες, με τα μαλλιά τα γκρίζα
το νόημα που δίνεται, στα συναισθηματά μας
ένα μονάχα θα σας πω κι ακούστε με αν θέτε.
Έγω παπούτσια δε φορώ, δεν ξέρ’ από τσουράπια
τα πόδια μου ξυπόλυτα εσέρνονται στο χώμα
κι αν σε αγκάθια περπατώ κι οι πέτρες με πονάνε
κι αν στην καυτή την άσφαλτο αξίωσα φουσκάλες
ποτέ μου δεν μετάνιωσα για όσα έχω κάνει.
Και μόνο που περπάτησα σε πράσινο χορτάρι
τα πόδια μου που βούλιαξα σε μουσκεμένη άμμο
με λάσπες ως το γόνατο που πάλεψα μονάχος
ήταν για μένα αρκετό, να βρω το νόημα μου.

Οι γέροντες κοιτάχτηκαν και ξύσαν τα μαλλιά τους
εφτά αιώνες σκέφτονταν και δέκα αποφασίζαν
και πήραν την απόφαση ένα πρωί με χιόνια
και δώρα έκαναν πολλά στον πολυδιαβασμένο.
Η ύπαρξη, δικαίωμα να ζει μες στους αιώνες
η υπόσταση του χάρισε τον γαλανό πλανήτη
το είναι τον μαθήτευσε να παίζει με τον χρόνο
η έλλειψη συναίσθημα για όσα έχει χάσει
το χάος του εφίλησε με πάθος την καρδιά του
το χάσμα επροφήτευσε τις λύπες, τις χαρές του
και τέλος η οντότητα του έδειξε το όλον.
[/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Μια στιγμή... Θεός Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

True Dimension

Ηώς 30-01-2011 @ 02:11	Και μόνο που περπάτησα σε πράσινο χορτάρι τα πόδια μου που βούλιαξα σε μουσκεμένη άμμο με λάσπες ως το γόνατο που πάλεψα μονάχος ήταν για μένα αρκετό, να βρω το νόημα μου........................! ''ΕΙΜΙ...ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ''καλή σου ΚΥΡΙΑΚΗ...!!!!!!!!!
monajia 30-01-2011 @ 03:07	ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕ......................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 30-01-2011 @ 03:52	Ενθουσιασμένος!!! Η ιδέα και η απόδοσή της μοναδική. Άρτιο σε δομή .. Δε μπόρεσα να καταλάβω ότι κρύβεται μόνο πίσω από το παρακάτω στίχο και αν σου είναι εύκολο να μου το εξηγήσεις σε προσωπικό μήνυμα ή εδώ θα το εκτιμούσα πολύ Το είναι τον μαθήτευσε να παίζει με τον χρόνο Έχω βέβαια μία ερμηνεία αλλά.....
estia 30-01-2011 @ 04:37	ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγνή 30-01-2011 @ 07:18	Η ύπαρξη, η υπόσταση, το είναι κι η οντότης συνάντησαν την έλλειψη το χάος και το χάσμα κι εκεί που συζητούσανε για ψάθινα παπούτσια ::theos.:: το είναι τον μαθήτευσε να παίζει με τον χρόνο γειά σου Γερμανία ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος 30-01-2011 @ 10:52	Πρωτότυπο και όμορφο. Καλό σου βράδυ ::theos.::
smaragdenia 30-01-2011 @ 14:26	Καταπληκτικό..................... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
στίχος 30-01-2011 @ 21:56	Η ύπαρξη, η υπόσταση, το είναι κι η οντότης συνάντησαν την έλλειψη το χάος και το χάσμα κι εκεί που συζητούσανε για ψάθινα παπούτσια περνάει ένας Έλληνας που ήταν διαβασμένος έμπειρος όντας στην φθορά μα και στην αφθαρσία εφτά αιώνες σκέφτονταν και δέκα αποφασίζαν το είναι τον μαθήτευσε να παίζει με τον χρόνο η έλλειψη συναίσθημα για όσα έχει χάσει το χάος του εφίλησε με πάθος την καρδιά του το χάσμα επροφήτευσε τις λύπες, τις χαρές του και τέλος η οντότητα του έδειξε το όλον. ..............φιλόσοφος ποιητής..............συγχαρητήρια.................!!!!
kapnosa-v-ainigma 25-04-2020 @ 10:05	::love.:: ::rol.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο