| |
Θα βγω στο δρόμο απόψε.
Στο ένα χέρι θα κρατάω διάφανο κλαδάκι ονείρων
Στο άλλο, ένα μπουκάλι κρασί
-κόκκινο σαν αίμα-
Αυτό που κάποτε κυλούσε στις φλέβες μου
πριν το εξοστρακίσουν οι Θύμησες.
Θα φωνάζω στη μέση του δρόμου απόψε.
Θα σπάσω τα πέπλα της σιωπής
θα τραγουδήσω τον πόνο που μου καίει τα μέσα.
Πονάει κι αυτή η αλήθεια.
Θα σταθώ ακίνητη στη μέση του δρόμου απόψε.
Μήπως κι αυτή τη φορά
δε με προσπεράσουν οι σκέψεις σου.
Αν είμαι τυχερή, θα με πατήσει ένα τυχαίο περαστικό αυτοκίνητο.
Θα σωριαστώ στη μέση του δρόμου απόψε.
Θα συρθώ σε μια γωνιά
θα κουρνιάσω στην αγκαλιά κάποιου σκύλου
κι αυτό που θα απομείνει
Θα είναι ό,τι περίσσεψε από ένα ποίημα σκάρτο
που δε θα διαβάσεις ποτέ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
