| |
Αντ-έστρεψα δυο ορθογώνια...
έσυρατο ταβάνι στο πάτωμα...
ξε-σήκωσα τις νότες;...
σ' ένα όργιο ντεσιμπέλ...
φλερτάρω τον χρόνο...
ερωτοτροπώ στην ηδονής την δίψα..
παραμορφώνω την νύχτα...
στις παράνοιας την στοά να κρυφτεί...
Αύριο...
η αυγή θα ξεσηκωθεί νωρίς...
βαπτίζοντας με νέκταρ επιθυμίες...
λευκός ορίζοντας...
στο κέντρο στόχευσα...
κόκκινο φιλί...
στο βαλς μιας μελωδίας...
Αύριο...
θα μεθύσουν τα όνειρα...
θα γευτούν...
τις χροιές...
μιας νέας Ανατολής...
θα μας πνίξουν τα σύμφωνα...
στην έναρξη μιας συναυλίας...
στον πρόλογο...
μιας νέας εποχής...
αλλοιώνοντας πλεύσεις...
μηδενίζοντας βαρυ-χειμωνιές
Γεωμετρικές αγωνίες...
φυσαλίδες στρόγγυλες...
αναδύουν...
λίμνες με πόθους...
κι οι ακτές...
θ' ακτινοβολούν...
στο άβατο ορυχείο...
της Ψυχής...
Ψυχή μου...
Εσύ...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
