ΕΛΕΑΝΝΑ
31-01-2011 @ 00:54 | http://www.youtube.com/watch?v=LT7AAd1Y71g
| |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
31-01-2011 @ 01:04 | ωραιοτατο......!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
stixoplektis
31-01-2011 @ 01:14 | Φιλί ματωμένο και στάζει
το θέατρο που παιξε...
έκοψε κύβους την πίκρα για χάπι
και σύρθηκε μέσα σε κόκκινα
πρόστιχα μάτια...
η τρέλα σιγούρευε χέρια
Ελένη ειναι όλα καταπληκτικά !!! Καλημέρα !!! | |
CHЯISTOS P
31-01-2011 @ 01:54 | Η πολυδιάστατη & πολυτάλαντη Λένα μας, έχει πολλά κρυφά ακόμα να μας δείξει... και να μας εκπλήξει ! ::hug.:: ::theos.:: | |
ferelpis
31-01-2011 @ 01:57 | και σύρθηκε μέσα σε κόκκινα
πρόστιχα μάτια...
η τρέλα σιγούρευε χέρια στο νουjavascript:insertext('::yes.::',%20'comment')javascript:insertext('::smile.::',%20'comment') | |
monajia
31-01-2011 @ 02:05 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟ...............
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ..........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
leonidas.martelos
31-01-2011 @ 02:10 | Πολύ ωραίο...... ::theos.:: | |
aridaios
31-01-2011 @ 02:37 |
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ψυχή ή το φίδι που κρύφτηκε;
έρωτα ζει μα παρθένα ξεμένει
άπιστη,άτιμη ,φαύλα..χλευάζει
τις σάρκες σαν έρπεται πάνω τους
φύση πλυμένη με ίσκιους
που γύψωσαν μύθους
τόκους της γέννας περπάτησαν
ίδρωσαν, έλιωσαν ,ξέβρασαν χώμα
σώματα πτώματα...πτώματα σκόνη...
ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΙΑ
Φιλί ματωμένο και στάζει
το θέατρο που παιξε...
έκοψε κύβους την πίκρα για χάπι
και σύρθηκε μέσα σε κόκκινα
πρόστιχα μάτια...
η τρέλα σιγούρευε χέρια στο νου
νεκροί ζωντανοί σταυρωμένοι
σώμα κοινο..μάζα θανάτου...
ΠΟΙΟς ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ Ο ΦΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ;
κανείς;
Ρίχτε τη λάβα και κάψτε τους όλους!
Πύρινα δόντια κομμάτιαζαν νύχια ,σταυρούς
και...ατσαλινα νεύρα...
ΚΑΨΤΕ ΤΟΥΣ !ΚΑΨΤΕ ΤΟΥΣ!
που δεν ξέρουν να ζούν μοιρολόγια
απαγγέλουν...
ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗς ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ
Σε μια τσέπη τη γη
σ'άλλη τσέπη το σύμπαν
που λέρωσα παίζοντας
τσιλίκα χωρίς νικητές...
ρυτίδες και πάνες μπλεγμένες
σ'ένα τραχύ συρφετό
από γέλια και κλάμματα...
Σε ποια έκσταση ήμουν νεκρός;
ποια ανάγκη με όρκισε θάνατο;
λύθηκα πριν να με πνίξει ο λώρος
κατάρα ή θαύμα η σύλληψη;
Υπεροχη συλληψη στιχων ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
στίχος
31-01-2011 @ 04:04 | Σε ποια έκσταση ήμουν νεκρός;
ποια ανάγκη με όρκισε θάνατο;
λύθηκα πριν να με πνίξει ο λώρος
κατάρα ή θαύμα η σύλληψη;
ήμουν άντρας και ντράπηκα...
νοστάλγησα πάνω μου ένα μωρό
που διψούσε το αίμα μου...
μ 'άλλοθι πάντα τη νέα γενιά συντροφεύεις
τον κύκλο της γης...
....................!!!!!! | |
φλοισβος
31-01-2011 @ 04:32 | Είναι εκπληκτικό πως μπόρεσες να πραγματευτείς με τόσες λίγες λέξεις τόσο μεγάλα θέματα.... Άναυδος πραγματικά!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
La Petite
31-01-2011 @ 05:35 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Θεττάλια
31-01-2011 @ 06:36 | Έτσι δυνατές και έτσι δυνατά διαλεγμένες πρέπει να είναι οι λέξεις σε δυνατά θέματα, Λενιώ μου! Ξεχωρίζω το "Μητρικό Ένστικτο", ή μάλλον όχι, θα αδικήσω τα άλλα. Να είσαι πάντα δημιουργική, παινεμένη μου!
Σημείωση: Αν βρεις χρόνο, για μια βόλτα σε blogs, θα σε περιμένω στο
"http//charis-panagopoulou.blogspot.com " | |
justawoman
06-02-2011 @ 13:41 | Μια κραυγή που σπάει με θόρυβο τα τοιχώματα της σιωπής
Μια πικρή εξομολόγηση
Αγωνία, θλίψη κι ελπίδα
Ένας άνθρωπος, γυναίκα!
Πολύ δυνατό κι αυθόρμητο (φαντάζομαι) Ελένη μου!!!
Εξαιρετική απαγγελία επίσης! | |
 |
