| |
ALIROS
01-02-2011 @ 00:02 | η πιο όμορφη στεριά είναι του ναύτη ξενιτιά
στη ζωή ότι αξίζει /είναι μωρό μου το ταξίδι ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | monajia
01-02-2011 @ 01:40 | μα δεν αντέχω τη στεριά, κι εσείς βουνά ξακρίστε
να γίνει ο κόσμος θάλασσα μια να την κολυμπήσω
να ξεπλυθείτε κρίματα, φόβοι να ξορκιστείτε
κι ας μ’ οδηγήσει ο βοριάς κει που δεν έχει πίσω
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.........................
::love.:: ::hug.:: ::love.:: | | Ελένη Σ.
01-02-2011 @ 03:39 | Μ’ αρέσουνε οι σκέψεις σου και ο ποιητικός τρόπος που πάντα τις καταθέτεις Χρήστο! | | xexasmenos apo to plhthos
01-02-2011 @ 03:48 | nice.. | | Ναταλία...
01-02-2011 @ 05:16 | μοιάζει κουκίδα μοναχή, ο τόπος μου εμένα
μέσα στου χάρτη τα’ αχανή που σύνορα δεν έχει
μα εκεί η ψυχή μου ειν’ η μισή κι ας είμαι εγώ στα ξένα
που ο ήλιος φέγγει αλλιώτικα και που συνέχεια βρέχει
Σε νιώθω με άγγιξε Χρήστο καλό μήνα ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | στίχος
01-02-2011 @ 14:17 | μα είναι ο νόμος της ζωής ,λένε οι σοφοί του κόσμου:
χώρια να μένει ο άνθρωπος απ’ ότι αγαπάει
που πάει ο άνθρωπος μετά, ποιος κυβερνά τα χάη
και μου παν όλα τους μαζί: τι θες τι τα γυρεύεις…
να ξεπλυθείτε κρίματα, φόβοι να ξορκιστείτε
κι ας μ’ οδηγήσει ο βοριάς κει που δεν έχει πίσω
........................!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
