| |
Σάλεψε ο νους της θάλασσας,άφρισε η ψυχή της
σκύψτε βουνά να μη σας δει,καράβια μην κινάτε
κι εσείς που είστε στο πέλαγο για την ακτή τραβάτε.
Τ'αστέρια κρύφτηκαν δειλά,οι γλάροι σιγοκλαίνε
καρδιά δεν έχει η θάλασσα, συμπόνοια δε βαστάει
κι ό,τι πονάει για χάρη της το βλέπει και γελάει.
Σύμμαχοι στην παράνοια,στον πόλεμο της φύσης
βουβό σκοτάδι κι ο άνεμος στο χορό του θανάτου
στο κύμα σκύβει πονηρά και λέει τα μυστικά του.
Κι εκείνο όλο χαίρεται, με ηδονή γελάει
φιλά τα βράχια με ορμή, θάλει να τα σκορπίσει
και στο τοπίο της ζωής τον πόνο ν'ακουμπήσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
