| |
Πως να σου πω άλλη μια νέα ιστορία
Από αυτές που σου αρέσουνε ν’ ακούς
Ποια θέση έχω στη ζωή σου, ποια αξία
Ποιο μυστικό ζει στου Αιόλου τους ασκούς...
Είναι ο δρόμος ναρκοπέδιο στημένο
Ένας σταυρός χωρίς ανάσταση μετά
Εγώ βαδίζω μ’ ένα βήμα μπερδεμένο
Και σκάνε δίπλα μου οι έρωτες φωτιά…
Αν θες ν’ ακούσεις λόγια όμορφα να λέω
Θα κουραστείς και θα θυμώσεις τελικά
Αυτά που χρόνια έχω γράψει τώρα καίω
Σε μια φωτιά που τρώει ελπίδες και χαρά…
Πως να γεμίζω την σιωπή σου πάλι ήχους
Τα όνειρά σου με εικόνες ζωηρές
Εγώ σκορπάω την ψυχή μου μες στους στίχους
Κι εσύ παράδεισους φαντάζεσαι και θες
Θες μια ζωή να 'ναι ξεκάθαρη, γεμάτη
Και μια αλήθεια που να είναι δυνατή
Ενώ εγώ σαν του καφέ το κατακάθι
Ζω μια ζωή που μοιάζει να’ ναι θλιβερή…
Αν θες να είμαι ένα πρότυπο για σένα
Ψάξε αλλού εγώ δεν είμαι όλα αυτά
Έχω φυλάξει την αγάπη μου για σένα
Για να στην δώσω όταν θα ‘ναι πια αργά…
Η λογική μου είναι δίκοπο μαχαίρι
Κι ο έρωτας μου επεισόδιο φτηνό
Μην μου ζητάς να σου κρατώ σφιχτά το χέρι
Εγώ δεν είμαι υποψήφιος γι’ αυτό…
Το πιο αβάσταχτο στον άνθρωπο φορτίο
Είναι το βάρος της ψυχής του τελικά
Να 'ναι μισός κι όμως να κόβεται στα δύο
Και να προσμένει την σειρά του ταπεινά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
