Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Καταδικασμένα βράδια
 
Όσες φορές κι αν ζήτησα να με ξυπνήσει
ο καλπασμός μιας χαραυγής
με την χρυσή ακτίνα,
που πάνω της είχες εξομολογήσει
τα όνειρα της προηγούμενης νύχτας,
δεν μπόρεσε η λάμψη να εισχωρήσει,
να χαϊδέψει τα μάτια,
να ψιθυρίσει γλυκά
το αίνιγμα της ψυχής σου
κι ας ήθελα οδηγό μου την ανατολή
και δρόμο μου τη δύση
να κρατήσω στα χέρια μου το φως
για να χτίσω τα αδοκίμαστα μαζί σου.

Καταδικασμένα τα βράδια μου
σε χειμερία νάρκη οι νύχτες,
με τις επιθυμίες να τελούν σ' αναστολή
στις εφέσιμες αϋπνίες των βλεφάρων,
που τα σώματα πια δεν μιλούν
σιωπηλά χαράζουν τόξα προς τον βορρά,
με παλίρροιες πόθου ταξιδεύουν
στην άμπωτη εκείνου που φοβούνται ν' αγγίξουν
φθάνοντας μουσκεμένοι
ως την ανωνυμία του θανάτου… του «δικού» τους θανάτου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
sofia strezou
01-02-2011 @ 16:02
http://www.youtube.com/watch?v=EbW8DVOM4Ao
Γιάννης Ποταμιάνος
01-02-2011 @ 16:23
Ποσο δυνατά περιγράφεις τη .... φθορά, τον
αγώνα και την αγωνία του μυαλού να διατηρήσει
όσα το σώμα προδίδει.
Μπράβο Σοφία
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
στίχος
01-02-2011 @ 16:26
για να χτίσω τα αδοκίμαστα μαζί σου.

σιωπηλά χαράζουν τόξα προς τον βορρά,
με παλίρροιες πόθου ταξιδεύουν
στην άμπωτη εκείνου που φοβούνται ν' αγγίξουν
φθάνοντας μουσκεμένοι
ως την ανωνυμία του θανάτου… του «δικού» τους θανάτου.

..............αρκούντως αγωνιώδες και έξοχο.........!!!!!

...καλό ξημέρωμα Σοφία....
nikarios
01-02-2011 @ 16:28
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ωδή στο ανεκπλήρωτο...έξοχη!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
NUTCRACKER
01-02-2011 @ 16:31
Por la compasion del aullido del lobo
ΝΙΚΟΣ P
01-02-2011 @ 17:29
Πολύ δυνατό!! ::yes.::
galanidoy
01-02-2011 @ 21:16
με παλίρροιες πόθου ταξιδεύουν
στην άμπωτη εκείνου που φοβούνται ν' αγγίξουν
φθάνοντας μουσκεμένοι
ως την ανωνυμία του θανάτου… του «δικού» τους θανάτου.

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
monajia
01-02-2011 @ 23:50
ΕΞΑΙΣΙΟ..................................
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
02-02-2011 @ 00:03
στις εφέσιμες αϋπνίες των βλεφάρων ::hug.:: ::up.:: καλημέρα υπέροχη Σοφία..!
αντικλείδι
02-02-2011 @ 01:36
Εξαιρετικό !!! Μπράβο !!!
pantelidis
02-02-2011 @ 04:07
.
Φανταστικό!!!!!!!!

::up.:: ::yes.::
peiraiotissa
02-02-2011 @ 06:20
φθάνοντας μουσκεμένοι
ως την ανωνυμία του θανάτου… του «δικού» τους θανάτου.

Συγχαρητήρια Σοφία μου...άλλο σκαλί!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::love.::
ALIROS
02-02-2011 @ 11:04
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
idroxoos
02-02-2011 @ 12:00
Εξαιρετικό Σοφία.... ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
Αλντεμπαράν
02-02-2011 @ 12:03
::theos.::
smaragdenia
02-02-2011 @ 13:59
Καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!! την καλησπέρα μου Σοφία
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο