| |
| | Ελλειπτική Τροχιά |  | | | Εδώ μυρίζει γιασεμί .....Μια μέρα μέσα στη νύχτα, σε ελλειπτική τροχιά,άραγε υπάρχουν άγγελοι ακόμη στα καινούργια τα φεγγάρια;Κάποιοι είπαν ότι τους σκοτώσαν στον πόλεμο των ουρανών... | | |
"Tέσσερα βήματα σκοτάδι,
ένας δρόμος που δεν έχει σημάδι,
ένα βροχερό απόγευμα,
ήλιος στο βάθος,
ένας ρόλος που σου ανήκει,
η ίδια η ζωή σου..."
Περνάει πάλι από εδώ κάποιο αστέρι
με φώτα πορείας ταξιδεύει
πάνω στην άσπρη λωρίδα του χρόνου
που οδηγεί στην άβυσσο
άλλοι το είδανε σβηστό
κι άλλοι το είπανε δειλό
που δεν ξέρει να ξοδεύει τη χαρά του
Παθητική ευτυχία του φορτώσανε
γιατί ποτέ δεν διεκδίκησε αυτό που του αξίζει
κανείς δεν ρώτησε για τα άχρηστα όνειρά του
που είναι σκορπισμένα εδώ κι εκεί
κανένας ποτέ δεν ένιωσε το ανέσπερο φως του.
κανείς δεν γεύτηκε την πικρή γεύση τ' ουρανού
και τον λόγο του ανέμου
Με στάχτη ζωγραφίζει ακόμη μορφές αγαπημένες
και σκιές ταξιδεμένες στο κενό
μιλάει για όλα εκείνα που άντεξαν στα κρύα
και ζεσταίνουν ακόμη τη φωτιά...
Παιχνίδια του μυαλού
κινήσεις εν θερμώ στη σκακιέρα της νύχτας
με τα μυστικά τα ανείπωτα συμμαχεί ακόμη στη ζωή
για να περιθάλπει της ψυχής τα σκοτεινά,
παραμιλά σαν πυρετός
και στέλνει γράμμα στο φεγγάρι
που το καταδίκασε σε αιώνια φυγή
Μια παράσταση ακόμα του ζητά william
μια παράσταση ακόμα...
Δε θέλει να γίνει τόσο γρήγορα ευχή
καθώς θα πέφτει το ουράνιο του σώμα σε ελλειπτικό χρόνο
και θα καίγεται μέσα στο οξύ...
Βίωμα διάσπαρτο
σε κάτι χρόνια βαμμένα που κουβαλά στην πλάτη του,
ενοχή είναι αυτό, ή υπερβολή;
ρωτά τον εαυτό του λίγες στιγμές πριν γίνει σκόνη και χρώμα..
Παρένδυτες σκέψεις και μια ένστολη έκφραση
εξιστορούν ακόμα τη ζωή του
έκπτωτη και έωλη η γιορτή της ελευθερίας, σαν οξυγόνο,που υπάρχει παντού
ζει μέσα σου
και το έχεις τόση ανάγκη κι εσύ
για ν' ανασάνεις και να σωθείς
αλλά μόνο όταν παγώνεις το βλέπεις
να ξεπηδά μέσα από τα σωθικά σου...
Δυο βήματα σκοτάδι
και ένα ακόμη
..
και ένα ακόμη....
και ένα ...
Δεν έχει μείνει άλλος δρόμος
τώρα έχει μόνο γκρεμό
ο χρόνος του τελείωσε
μα πλέον, έχει μάθει να πετά
..
Ότι και να γίνει, ποτέ δε θα πει αντίο
Γιατί θα είναι πάντα εδώ
.
Φώτα αυλαίας Παρακαλώ...!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις | | | |
|
Ηλιοστάλαχτη
02-02-2011 @ 21:29 | Παρένδυτες σκέψεις και μια ένστολη έκφραση
εξιστορούν ακόμα τη ζωή του
έκπτωτη και έωλη η γιορτή της ελευθερίας, σαν οξυγόνο,που υπάρχει παντού
ζει μέσα σου
και το έχεις τόση ανάγκη κι εσύ
για ν' ανασάνεις και να σωθείς
αλλά μόνο όταν παγώνεις το βλέπεις
να ξεπηδά μέσα από τα σωθικά σου...
μαγευτικό όλο... υπέροχο.... ::yes.:: | | monajia
03-02-2011 @ 00:58 | ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | στίχος
03-02-2011 @ 05:33 | Μια παράσταση ακόμα του ζητά william
μια παράσταση ακόμα...
.................!!!!! εύγε william... | | stigmi
03-02-2011 @ 05:54 | Καλέ μου Φίλε ... τα φώτα της αυλαίας πάνω σου!!!...
... καλη η συσχέτηση με το άλλο σου ::rol.::
| | στίχος
03-02-2011 @ 14:14 | Εδώ μυρίζει γιασεμί
Παθητική ευτυχία του φορτώσανε
γιατί ποτέ δεν διεκδίκησε αυτό που του αξίζει
ενοχή είναι αυτό, ή υπερβολή;
Φώτα αυλαίας Παρακαλώ...!!
....επανήλθα....μαγικό.....!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
