| |
| | ο έρωτας στα ακρόφυλλα |  | | |
Περιμένoντας τον ερχομό της, τα φύλλα ακροτεντώθηκαν,
να νιώσουν τον λεβάντε και να αφουγκραστούν ξανά την αυρα
της μελένιας φωνής της πανσέληνου.
Χαράματα ονειροβασίας, κι ότι έμελλε να ακουστεί
ξεχύνονταν τώρα μανιασμένα εμπρός στα έρμα ακρόφυλλα.
Η σημασία της αγάπης, έγερνε γλυκά στο μεθυσμένο
απο πόθο κεφάλι της νύχτας,
και σιγοψυθίριζε στίχους λησμονησμένης ποίησης.
Αιγαίο, ιόνιο, μυρτώο και κρητικό
ένα ένα τα πέλαγα που με συντρόφευαν, βούλιαζαν
το ένα μέσα στο άλλο σαν εραστές,
κι άλλα παράξενα νερά, αταξίδευτα απο θλίψη
κυλούσαν μέσα στα γερασμένα χέρια της απελπισίας μου.
Όσο μεγάλωσα αυτή τη νύχτα,δεν είχα μεγαλώσει ποτέ
κι ας κουβαλούν οι γερασμένοι μου ώμοι
τις αναθυμιές ενος ανθρώπου που έζησε σε δύο ζωές.
Περπάτησα με το χαμόγελο σε δυο παράλληλους
κι όπως ο καιρός αχνοφαίνονταν στο ένα μου βήμα
στο άλλο, φτερούγιζαν περιστέρια με τρόπο θαυμαστό.
-Θα πετάξεις μαζί μας- η κρυφή ιαχή στις φτερούγες τους
κι ο ώμος ξαλάφρωνε απο τις περασμένες ζωές του.
Ηταν η νύχτα που σεληνόφωτη με πάντρευε με την μελαγχολία της.
Ηταν τα φτερά που άγγιζαν τις αόρατες χορδές της αγαλίασης.
Ισως να ήταν απλά, η ψυχή μου που σκαρφάλωσε στα δυο μου μάτια
και αγνάντευε την άκρη του δρόμου,.. καρτερώντας την.
Κι όσο περνούσε η ώρα....
όλο κι ακροτεντώνονταν τα φύλλα να νιώσουν τον λεβάντε!!!!
θανασης κρουσταλης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | ...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της | | | |
|
Γιάννης Ποταμιάνος
06-02-2011 @ 12:01 | Όσο μεγάλωσα αυτή τη νύχτα,δεν είχα μεγαλώσει ποτέ
κι ας κουβαλούν οι γερασμένοι μου ώμοι
τις αναθυμιές ενος ανθρώπου που έζησε σε δύο ζωές.
Πολύ ωραίο Θανάση
Καλό βράδυ
::yes.:: ::yes.:: | | apelsini
06-02-2011 @ 13:31 | ::up.:: !!!!!!!!!!!! ::up.:: | | monajia
06-02-2011 @ 13:40 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | αντικλείδι
06-02-2011 @ 13:58 | Εξαιρετική γραφή και συναισθήματα, μπράβο σας !!! | | sharon
06-02-2011 @ 14:04 | http://www.youtube.com/watch?v=UFNzGG7cG-s
Εικόνες ομορφιάς με συναίσθημα κ' άρωμα άνοιξης !
| | στίχος
06-02-2011 @ 16:53 | Περιμένωντας τον ερχομό της, τα φύλλα ακροτεντώθηκαν,
κυλούσαν μέσα στα γερασμένα χέρια της απελπισίας μου.
Όσο μεγάλωσα αυτή τη νύχτα,δεν είχα μεγαλώσει ποτέ
κι ας κουβαλούν οι γερασμένοι μου ώμοι
τις αναθυμιές ενος ανθρώπου που έζησε σε δύο ζωές.
........ιδιαίτερη και έξοχη γραφή....συγχαρητήρια...!!! | | aridaios
07-02-2011 @ 17:39 | ::up.:: ::up.:: | | Μαυρομαντηλού
08-07-2012 @ 17:21 | Κι όσο περνούσε η ώρα....
όλο κι ακροτεντώνονταν τα φύλλα να νιώσουν τον λεβάντε!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
