| |
Χειμώνιασε μα η νύχτα λιγοστεύει
είναι χειμώνες που όλο θέλω να κρυφτώ
είναι μέσα μου η αγάπη που θεριεύει
κι όλο βγαίνει απ'το κορμί μου άγρια μεσάνυχτα
Μεγάλωσες κι εσύ με τον καιρό
τα μάτια σου στα μάτια μου απλάνευτα
μα της ψυχής τα μάτια αν περισσεύουν
...δεν γεννήθηκα να σε ζητάω μέρα
Ξημέρωσε κι η μέρα με φοβίζει
είναι μέρες που μου μου μοιάζουν με κακόγουστο αστείο
σαν εκείνο το αβάσταχτο απ' τα χείλη σου αντίο
να σε φτάσω προσπαθώ μα μένω πίσω σου
΄΄...Ξημέρωσε και κάνει κρύο
στα χέρια μου ν'ανάψω μιαν αγάπη προσπαθώ
Όταν η ώρα προχωρά,και μια ελπίδα έχει περάσει
τη μαζεύω για να 'χω προσάναμα
Ξημέρωσε και κάνει κρύο
στα χέρια μου να σβήσω λίγο στάχτη προσπαθώ
λίγο από τη φλόγα σου να πάρω κι αν καώ
θα με βρει πάλι μόνο το χάραμα...΄΄
Μεγάλωσες και συ με τον καιρό
κι εγώ ακόμα ψάχνω για να βρω το ίσκιο σου
Χρόνια τώρα αναζητώ
κείνο τ' αναφιλητό
...μα δε γεννήθηκα να σε ζητάω μέρα
Προσπάθησα πολύ να 'ρθω κοντά σου
μικρό το σκαλοπάτι που με χώριζε απ' τη μέρα σου
τη μέρα που εσύ έπλασες με δυο ιδανικά
που όσο υπάρχω θα 'χω όρκους προς απέχθεια
Χειμώνιασε κι αυτό με μαραζώνει
στα χείλη μου σημάδι έχω την πίκρα να μ' αδειάζει
πήρα απόφαση να διώξω απ' την ψυχή μου το μαράζι
μου είπα αντίο λοιπόν, καληνύχτα μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
