stixoi.info: Μοναξιά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μοναξιά

Θα μπορούσα να σου μιλήσω για μοναξιά
για ανθρώπους που αργοσβήνουν σε υπόγειες διαβάσεις
και σκοτεινά στενά
σαν κεριά που λιώνουν μέσα στην καταιγίδα.
θα μπορούσα να σου μιλήσω για μοναξιά
για ανθρώπους που παλεύουν
σε κρεβάτια με άσπρα σεντόνια
με μια σύριγγα κολλημένη στο χέρι τους
στο μυαλό τους
στο παρελθόν τους
με το θάνατο σαν κοράκι να ξεκουράζει τα φτερά του
πάνω στο κάγκελο του κρεβατιού τους
θα μπορούσα να σου μιλήσω για μοναξιά
για ανθρώπους που κυνηγούν μια άπιαστη ηδονή
σε σατέν σεντόνια και σβησμένα τσιγάρα
σε έναν ψεύτικο οργασμό σ'ένα βρώμικο κρεβάτι
σε έναν εραστή που τους ξεχνάει την επόμενη μέρα
και η ερημιά γεμίζει πάλι τα ακριβά σεντόνια.
θα μπορούσα να σου μιλήσω για μοναξιά
για ανθρώπους που αγάπησαν το αδύνατο
και παλεύουν να αλλάξουν τον κόσμο
κολλώντας αφίσες σε ενοικιαζόμενα μαγαζιά
μα το βράδυ τους βρίσκει πάλι έρημους
και μοναχικούς οδοιπόρους στον δρόμο του ονείρου
για τους ανθρώπους εκείνους
που είναι κλεισμένοι στα σύγχρονα υπερμοντέρνα κλουβιά
και κλαίνε πίσω από ξύλινες πόρτες και ασφαλείς κλειδαριές
και κοιτάζουν τον κόσμο να περπατά έξω από το σφαλιστό παράθυρο
το βράδυ να απλώνει την καταχνιά του πάνω από την βρώμικη πόλη

την μοναξιά εκείνη που σαν πρέζα
είναι η μόνη που απομένει
φίλη πιστή και άπιστη
μια γκόμενα να γεμίζει το άδειο κρεβάτι
ένας τέλειος άντρας να αγκαλιάζει σφικτά
και την επόμενη μέρα αφήνει
τους ανθρώπους στην ίδια στάσιμη κατάσταση
νεκροζώντανοι να ακολουθούν και πάλι
το δρόμο της και να υπακούν
στα τερτίπια της
και όσο και αν θέλουν να την αποφύγουν
τα χέρια τους ανοίγουν και την υποδέχονται ξανά...

έτσι θα μπορούσα να σου μιλήσω για την μοναξιά
μα δεν θα καταλάβαινες...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή...

monajia 07-02-2011 @ 09:00	ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ......................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
κυριακάκης 07-02-2011 @ 10:12	Δύσκολο πράγμα η μονιαξιά. . . αλλά και κάποια φορά αναγκαία ::hug.:: ::cool.::
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος 07-02-2011 @ 11:09	την μοναξιά εκείνη που σαν πρέζα είναι η μόνη που απομένει φίλη πιστή και άπιστη ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Adamopoulos Andreas 07-02-2011 @ 15:01	διαβάζοντας το καταλαβαίνω αρκετά καλά ότι έχει δύναμη όλο αυτό και μιλά!και η κατάσταση που δηλώνεται ως μοναξιά είναι πέρα για πέρα ωμά αληθινή!οπότε αν κάποιος δεν θα το καταλάβαινε σίγουρα δεν θα μπορούσε να αποφύγει να τη νοιώσει μέσα του
aridaios 09-02-2011 @ 13:24	::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο