| |
Άλλη μια φορά ξάπλωσα...
κι εσείς χορεύατε ξέφρενα στο κορμί μου...
καρφώνοντας τα τακούνια σας... στα γυμνά στήθη μου...
ζητω-κραυγάζατε....
αφαιρώντας τις ανάσες μου...
βυθίζοντας τα νύχια σας στα σπλάχνα...
ρουφώντας το αίμα...
ξερνώντας τον πόνο...
ξεχασμένος...
αρραβωνιάστηκα κίβδηλα όνειρα...
δαχτυλίδι σκουριασμένο...
τύφλωσε η έν-τεχνη λάμψη του...
έσφιγγε...
ακρω-τηρίαζε...
πρόλογος ο αντί-χειρας...
εν ακολουθία ο δείκτης...
στρόγγυλη...
ματωμένη παλάμη...
στην πυρά όλα τα δάχτυλα...
προσ-άναμμα απ' τις ανάσες μου...
ποιο δυνατά η μουσική...
ποιο σκληρός ο χορός...
κουράστηκαν...
δραπέτευσαν...
έμεινε μονάχα...
λίγος καπνός...
δόξαζε τον ουρανό...
και τ' αλφαβητάρι θρηνούσε...
μαυρο-φορεμένο...
για τον θάνατο...
των άγνωστων λέξεων...
στο κουφάρι...
μιας άψυχης ταμπέλας...
που δεν κρέμασαν...
ούτε το μονό-γραμμα...
της Ψυχής μου...
***
Στέλιος Κ.
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
