Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271257 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εκ Βαθέων
 
Στέρεψαν τα δάκρυα,
το αίμα κυλά αργά στις φλέβες μου.
Η θλίψη ορμά,
κλέβει το χαμόγελο από τα χείλη μου.

Ανοίγω τα μάτια,
κλείνω τη σκέψη σου
στις πολιτείες τού μυαλού μου
και χάνομαι
στη θάλασσα των μύθων σου.

Χέρια απλώνονται,
παίρνουν την ψυχή μου μακριά,
εκεί που η αλήθεια αιωρείται
στροβιλίζοντας τα όνειρα.

Δεν είναι η μοναξιά που κλέβει τις ελπίδες μου,
είναι το μοναχικό χαμόγελό σου.

Δεν είναι που φοβάμαι να σ' ακολουθήσω,
είναι που μπερδεύτηκαν τα λόγια σου με τον αέρα.

Δεν είναι που στέρεψαν τα δάκρυα,
είναι που δεν κλείνουν οι πληγές.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
annaΤi
09-09-2005
την πρώτη, και την τελευταία, τις ένοιωσα βαθιά!!! ...όμορφο, Θαλασσινή... :-)
επισκέπτης
09-09-2005
πολύ καλό πραγματικά!! "Που μπερδεύτηκαν τα λόγια σου με τον αέρα" με άγγιξε!!
papiou
09-09-2005
Σε ευχαριστω για τους στιχους σου,βρηκε και σημερα η ψυχη μου τον συντροφικο της διερμηνεα.
Μαρία
09-09-2005
η τελευταία στροφή ....θάνατος!!!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
09-09-2005
Δεν γραφω τιποτα! θα φανει πολυ λιγο μ'αυτα που εγραψαν ολοι οι αλλοι!!! κρατα σαν σκεψη δικη μου, το σχολιο που σου αρεσε πιο πολυ! ΝΤΕΡΟΣ
stigmi
09-09-2005
Μου αρεσε ολο αλλα ειδικα το τελος. Να σαι καλα!
BonnieJo
10-09-2005
τί να πω..έχω μείνει άφωνη. Διαβάζοντάς το, άρχισα να τρώω πάλι τα νύχια μου..μίλησε κατευθείαν ψυχή..Να' σαι καλά..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο