| |
Στης ψυχής μου την Ιθάκη, ανιχνεύω τον καιρό
παγιδεύω την αλήθεια, που κατάματα κοιτώ
Θέλω τόσο απόψε να πλαγιάσω
μ’ ένα όνειρο να πνίξω το θυμό
Να σκοτώσω την ανάγκη, που μου έκλεισε το μάτι
και φοβάμαι μόνος μου να ζω
Πως γουστάρω να σαλπάρω, σ’ ένα υπόγειο μικρό
με μια πλάνη του μυαλού μου, τι κι αν αποβλακωθώ
Στης ψυχής μου το ταξίδι θέλω
μόνο για την πάρτη μου να ζω
Να χαράζω στο κελί της μνήμης
τον δικό μου υπέρτατο σκοπό
Ξεσκεπάζω καταστάσεις, κάθε γόρδιο δεσμό
όλα αυτά που η ανάγκη, τα ‘χει κάνει ιερό
Δεν υπάρχει μοναξιά στη θλίψη
ένα όνειρο κι αυτό για δες τυφλό
Αν λυγίσω δεν πειράζει, η σιωπή δε με τρομάζει
η σκιά μου πάντα θα ‘ναι εδώ
Πως γουστάρω να σαλπάρω, σ’ ένα υπόγειο μικρό
με μια πλάνη του μυαλού μου, τι κι αν αποβλακωθώ
Στης ψυχής μου το ταξίδι θέλω
μόνο για την πάρτη μου να ζω
Να χαράζω στο κελί της μνήμης
τον δικό μου υπε’ υπέρτατο σκοπό
Πως γουστάρω να σαλπάρω, σ’ ένα υπόγειο μικρό
με μια πλάνη του μυαλού μου, τι κι αν αποβλακωθώ
Δεν υπάρχει μοναξιά στη θλίψη
ένα όνειρο κι αυτό για δες τυφλό
Αν λυγίσω απ’ ανάγκη δεν με νοιάζει
η σκιά μου πάντα θα ‘ναι εδώ
Δεν υπάρχει μοναξιά στη θλίψη
η σκιά μου πάντα θα ‘ναι εδώ
[align=center][align=left][B][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
