| |
annaΤi
09-09-2005 | υπογράφοντας ως "ηχώ".... παίρνει άλλη διάσταση!!! ;-) | | echo
09-09-2005 | Συγνώμη ʼννα μου, αλλά μπορείς να μου το εξηγήσεις καλύτερα; Αν έχεις την καλοσύνη.... :) | | annaΤi
10-09-2005 | ως ποίημα, στη μορφή που το δίνεις και τόσο τρυφερό που είναι, φαντάζεται κάποιος (εγώ...) , πως το προσφέρεις σ' ένα άλλο άτομο.... σα να βάζεις τις λέξεις στο χέρι του, ή σα να τις αφήνεις φιλί στο μάγουλο.... ʼν μετά, όμως διαβάσεις το όνομα του δημιουργού, συνειδητοποιείς έξαφνα, πως δεν υπάρχει εναπόθεση, αλλά αντανάκλαση στον βράχο απέναντι (πες το και τοίχο...) και επιστροφή με όλη του τη δύναμη κατευθείαν στο στέρνο... σαν γροθιά που σου κόβει την ανάσα.... εν ολοίγις (vas, καλά??? :-) ) αντί να εναποθέτεται γίνεται αυτεπίστροφο,,, κι από τρυφερό χάδι, πόνος και αιφνηδιασμός που παγώνει.... (ορίστε... ολοκληρο βιβλίο έγραψα και πάλι αμφιβάλλω αν θα βγάλεις άκρη έτσι που τα 'πα.... :-) :) ) | | echo
10-09-2005 | ʼννα, καταρχήν σε ευχαριστώ για το χρόνο σου! Βασικά εγώ το έγραψα σαν τραγούδι -είπα ποίηση δε γράφω- που έχει, για μένα, την πρώτη διάσταση που του δίνεις... Από εκεί και πέρα, ο καθένας μπορεί να φορέσει ό,τι "γυαλιά" θέλει και να δει κάτι όπως θέλει..... Πιστεύω ότι κάθε μορφή τέχνης είναι ελεύθερη έκφραση του δημιουργού, αλλά κυρίως είναι ελεύθερη απόδοση του περιεργαζόμενου αποδέκτη, αναλυτή ή όπως αλλιώς θέλεις πες το, μέσα από τη διαφορετικότητα των ατόμων. Ως εκ τούτου και η περαιτέρω ανάλυση που έγινε, από όπου κι αν προέκυψε αυτή, θεωρώ ότι έχει εξίσου μεγάλη σημασία. Να είσαι καλά!!! :) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
