| |
χρηστος καραμανος
11-02-2011 @ 01:52 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | monajia
11-02-2011 @ 02:23 | Σκαρφαλώνω σ’ να τοίχο, που δεν έχει αρχή και τέλος
Και δεν ξέρω αν ποτέ μου, θα μπορώ να τον περάσω
Μα δε βλέπω και το δρόμο, να μου δείχνει κάποιο βέλος
Και φοβάμαι προσπαθώντας, τη ζωή μου πως θα χάσω.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | smaragdenia
11-02-2011 @ 02:49 | Σκαρφαλώνω σ’ να τοίχο που ‘ναι λείος και γλιστράει
Στην κορφή του για να φτάσω χρόνια τώρα προσπαθώ
Μα σαν κάνω να πλησιάσω, κάτι κάτω με τραβάει
Και με φέρνει πάλι πίσω στη ρουτίνα να χαθώ
Πάντα χανόμαστε στην ρουτίνα , αλλά ας κάνουμε ενα δυνατό σάλτο να περάσουμε τον τοίχο και να βρούμε την χώρα της αισιοδοξίας και της χαράς.................. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: καλή σου μέρα Νικόλα.... | | Αταξίδευτος
11-02-2011 @ 03:55 | Μ' άρεσε, αγωνιώδες και βαθύ...
Καλημέρα Νίκο
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | black cloud
11-02-2011 @ 03:59 | ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΕΒΕΙΣ,ΣΠΑΣ'ΤΟΝ. ΑΚΟΥ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ.ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΝΙΚΟ!! ::rock.:: | | Ναταλία...
11-02-2011 @ 05:43 | Σκαρφαλώνω σ’ να τοίχο, που δεν έχει αρχή και τέλος
Και δεν ξέρω αν ποτέ μου, θα μπορώ να τον περάσω
Μα δε βλέπω και το δρόμο, να μου δείχνει κάποιο βέλος
Και φοβάμαι προσπαθώντας, τη ζωή μου πως θα χάσω.
Ζωγράφισες ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | ALIROS
11-02-2011 @ 15:01 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
