| Υπάρχει ο πόνος, ο φθόνος, ο μόχθος
υπάρχει αναμεσά μας αυτός, αναπνέει και είναι μόνος
τον κυριεύει κάτω απο το σεντόνι , ο κακός τρόμος
ψάχνει διέξοδο μα είναι φραγμένος ο δρόμος
Χάνει ώρες ύπνου σε γόνιμη σκέψη και έτσι
βασανίζεται δίχως να το θέλει δεν το έχει επιλέξει
φυλάει στο ντουλάπι του καφέ και στην καρδιά του το μπλε
το βαθύ, για να μπορεί να μελαγχολεί
Καμιά φορά αν τον δεις μην του μιλήσεις
έχει τον δικό του κόσμο, δεν θέλει να του τον γκρεμίσεις
μην τον αγγίξεις και τον φέρεις εδώ, σιχαίνεται το εδώ
το μισεί το εδώ και έχει λόγο σοβαρό
γιατί όταν είναι εδώ λείπει αυτή
και θα του την θυμίζει μια ξεθωριασμένη φωτογραφία γκρι
το τελευταίο "σ' αγαπώ" με κραγιόν στον καθρέφτη, μαζί
με ένα μπλε φεγγάρι χαρωπό, απο χαρτί
[I]Μισεί το ηλιοβασίλεμα που βλέπανε μαζί
ξενυχτάει μήπως πίσω απο το φεγγάρι την δει
και αν τα σύννεφα διώχνουν την ξαστεριά ως την αυγή
θα ξεδιπλώσει το φεγγάρι... απο χαρτί[/I]
Κάποτε γελούσε, μιλούσε, αγαπούσε
μεθούσε απ' τα μάτια της όταν αυτή τον κοιτούσε
είχε όνειρα για αυτήν και αυτή για αυτόν
μέχρι που της τελείωσε το κοκκινό της κραγιόν
Μετά ήρθε ένα χάος είχε πέντε μέρες να φανεί
καθώς οι ώρες τρέχανε απο την μίζερή του ζωή
στις ειδήσεις των οκτώ, βόμβα, απο τα χείλη του εκφωνητή
την είχανε βρει σε ένα υπόγειο, βιασμένη, νεκρή
και ο θύτης της νεκρός , ύστερα απο συμπλοκή
έχασε την ευκαιρία την νεράιδα του να εκδικηθεί
μα μούδιασε ο πόνος όταν είπανε πως με το αίμα της
είχε ζωγραφίσει στο πάτωμα ένα φεγγάρι σαν αυτό στο χαρτί
[I]Μισεί το ηλιοβασίλεμα που βλέπανε μαζί
ξενυχτάει μήπως πίσω απο το φεγγάρι την δει
και αν τα σύννεφα διώχνουν την ξαστεριά ως την αυγή
θα ξεδιπλώσει το φεγγάρι... απο χαρτί[/I]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|