| |
Τη νύκτα που σε γνώρισα
καημούς μ΄είχες ποτίσει
και πόνεσα και δάκρυσα
και μ΄έκανες συντρίμι
Τη νύκτα που σ΄αντάμωσα
μέ τ΄αστρα στο λιμάνι
σε φίλησα , σε αγκάλιασα
μας είδε το φεγγάρι
Τη νύκτα που σου μίλησα
ήπια πικρό φαρμάκι
που σου΄πα πόσο σ΄αγάπησα
δεν έδωσες σημάδι
Τη νύκτα που σε χώρισα
μες το στενό δρομάκι
έκανα πέτρα την καρδιά
κι η μοναξιά με πνίγει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
