|
Το χώμα που αγγίζω
ειν’ η Μήτρα που ζωγραφίζω
ειν’ το μνήμα που μυρίζω.
Την εκλιπαρώ
και Την εκμηδενίζω.
Σε σώμα Την κουβαλώ
σε σκέψεις Την εξανεμίζω
ειν’ η μεγάλη στιγμή
που μας ηδονίζω!
Σε αχόρταγη πείνα διψώ
κ’ απ’ το στεγνό στόμα χορταίνω!
Αλάνθαστος λικνίζεται ο νούς
με κινήσεις ακριβείας.
Αδηφάγα η σάρκα μου
λιμπίζεται αισθήσεις ονειροβασίας!
Το χώμα που αγγίζω
είναι τα χέρια που ποθώ!
[I]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|