Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Μπέλλα ή αρκούδα
 
Ή Μπέλλα ή αρκούδα

Στή μύτη είχε ένα χαλκά, φίμωτρο στήν μουσούδα.
Μέ ένα ντέφι ,ρυθμικά, χόρευε ή αρκούδα.
Πολλά στό στήθος φυλαχτά, στ αυτιά της σκουλαρίκια.
Καλούσε ό γύφτος φωναχτά, όλα τά πιτσιρίκια,

νάρθουνε νά θαυμάσουνε, τήν Μπέλλα τήν αρκούδα.
Μπορούσαν νά τής πιάσουνε, άν θέλαν, τήν μουσούδα.
Κάποια παλιά,σάπια αυγά, βρήκαν καί τής πετούσαν
καί τά μεγάλα της αυτιά, μέ μίσος τά τραβούσαν.

Μέ μιά δραχμή καβάλαγαν, ομαδικά στήν πλάτη
καί συνεχώς τής έχωναν, τό δάκτυλο στό μάτι.
Μά ξάφνου, χάνουν τόν χαλκά, τό φιμωτρό της σπάει.
Κι εφόσον είναι όλα δανεικά, ή κόλαση ξεσπάει.

Έγιναν τόσα πράγματα, σέ τόσο λίγο χρόνο.
Δέν φτάνανε τά κλάματα, μές στόν μεγάλο πόνο.
Μά, πρίν τήν ''εκοιμίσουνε'', τήν Μπέλλα τήν αρκούδα,
φρόντισαν νά τής σβήσουνε, τό γέλιο απ τήν μουσούδα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
wordymate
14-02-2011 @ 03:58
...η εκδίκηση του δούλου...

πολύ καλό Γιώργο και με κοινωνικοπολιτικά νοήματα
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
14-02-2011 @ 04:13
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
δεν εχω λογια
εισαι ποιητης
smaragdenia
14-02-2011 @ 04:15
Έγιναν τόσα πράγματα, σέ τόσο λίγο χρόνο.
Δέν φτάνανε τά κλάματα, μές στόν μεγάλο πόνο.
Μά, πρίν τήν ''εκοιμίσουνε'', τήν Μπέλλα τήν αρκούδα,
φρόντισαν νά τής σβήσουνε, τό γέλιο απ τήν μουσούδα.


ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΝΑΥΣΟ............... ::yes.:: ::no.:: ::no.::
ΝΙΚΟΣ P
14-02-2011 @ 05:00
::sad.:: ::theos.:: ::sad.::
Αλντεμπαράν
14-02-2011 @ 06:56
μπραβο...
Αταξίδευτος
14-02-2011 @ 08:30
αληγορία!!!!!

Μπράβο Γιώργο

::up.:: ::up.:: ::up.::
Rannia . k
14-02-2011 @ 08:34
Πάρα πολύ ωραίο Γιώργο!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
aridaios
14-02-2011 @ 10:26
Μά ξάφνου, χάνουν τόν χαλκά, τό φιμωτρό της σπάει.
Κι εφόσον είναι όλα δανεικά, ή κόλαση ξεσπάει.

κριμα

εχουμε εδω τον '' αρκτουρο ''
να ερθουμε να την παρουμε [Φλωρινα] ::yes.:: ::yes.::
monajia
14-02-2011 @ 12:59
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ..............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
αντικλείδι
14-02-2011 @ 14:14
Λυπητερό κι ωραίο, μπράβο Γιώργη, που χειρίστηκες μ` ευαισθησία τον πόνο των δουλομένων 'ψυχών' ... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
(και πόσες ακόμα ψυχούλες δεν τραβούν εξευτελισμό σαν της αρκούδας)
Τα παλιά χρόνια και στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, ήταν σύνηθες το φαινόμενο ... και μεις παιδιά, χαζεύαμε ...
Πολλά από τα ποιήματα των συμφορουμιτών μας, θυμίζουν σε κάποιους από μας, καταστάσεις που βιώσαμε ...
Helene52
14-02-2011 @ 14:58
Τέλειο !!!!!!!
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
maniauri
15-02-2011 @ 09:47
Πέρα απ’ την αλληγορία σου,
με ταξίδεψες αρκετά χρόνια πίσω.
Πολύ καλό!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Mafioza
23-02-2011 @ 05:22
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο