| Όσα αγάπησα πιο πολύ στη ζωή μου
μου έκαναν επίσκεψη χτες βράδυ στο όνειρό μου.
Έφεραν ένα κουτί σιροπιαστά,
μια γλάστρα με χρυσάνθεμα
και ένα χαμόγελο.
«Δεν ήταν ανάγκη», είπα.
Φιληθήκαμε σταυρωτά στην πόρτα.
Σερβίρισα καφέ με γεύση καραμέλα
στο καλό σερβίτσιο με τα λευκά λουλούδια,
έβγαλα και τα σουσαμένια κουλουράκια.
Καθίσαμε στον καναπέ και τα είπαμε.
Είδαμε φωτογραφίες και θυμηθήκαμε τα παλιά.
Γελάσαμε και κλάψαμε.
Γέλασα και έκλαψα.
Άνοιξα τα μάτια μου στον ήχο της πόρτας που έκλεισε πίσω τους.
Είχα στα χείλη μου τη γεύση του μελιού και του σουσαμιού
και ένα χαμόγελο.
«Ήταν ανάγκη», είπα.
Και σηκώθηκα για να βγάλω τα χρυσάνθεμα στον ήλιο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|