|
Άφησα την ανάσα μου να φύγει
δεν την ήθελα πια
με βασάνιζε
και ελεύθερη την άφησα
να χαϊδεύει τα όνειρα σου
μέχρι που μ έπιασες απ το χέρι
και μου είπες φεύγουμε
για ένα ταξίδι που τελειωμό δεν έχει
κι ακόμη ταξιδεύουμε..
Κι ήταν το χαμόγελο μου λαμπερό
Σαν φάρος αναμμένος
Να μην χάνω τον δρόμο μου
Μόνη να βαδίζω
Μα μόνη να μην είμαι ποτέ πια..
Σε μια οικιοθελή απαγωγή
Η ψυχή μου
βρέθηκε μετέωρη
το κενό να ρεμβάζει
και πίσω από το γαλάζιο
την μαγεία να αισθάνεται
σε αυτό το ταξίδι
που τελειωμό δεν είχε
μα τελείωσε…
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|