| |
Κάποια μάγισσα ένα πρωινό
μου δωσε απ' τ' αθάνατο νερό
«Πιες, μου λέει,
και μη φοβάσαι
ήλιος θα 'σαι
μα και θεός
όμως την καρδιά σου να θυμάσαι
δεν την πιάνει το γιατρικό
»
Μου δωσε ασπίδα και σπαθί
και στα χείλη μου δωσε φιλί
Ξαφνικά με σπρώχνει
από κοντά της
κι η ματιά της
χάθηκε στο φως
κι ένοιωσα τα λόγια τα πικρά της
πως δεν θα 'βρω ποτέ το γιατρικό
Κάποια μάγισσα ένα πρωινό
δηλητήριο μου δωσε να πιω
Μια κατάρα πάντα
να γυρίζω
σε ένα γκρίζο
κι άχαρο ουρανό
πάντα μόνος δίχως να γνωρίζω
που να βρω κι εγώ το γιατρικό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
