stixoi.info: Ανοίγω τις μαύρες κουρτίνες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ανοίγω τις μαύρες κουρτίνες

πονούν οι άκρες των δαχτύλων... για μιας χαραμάδας φως...

Ξύνω τους τοίχους με τα δάχτυλα...

ξεπλυμένο αίμα...

ήχοι που κρύβονται στους σοβάδες...

νεκρώσιμες ακολουθίες...

σέρνονται στο ταβάνι...

ούτε μια καρέκλα να ξαποστάσεις...

λιγοστεύει το οξυγόνο...

οι παλμοί αφουγκράζονται την σιωπή τους...

έσβησε το φως...

στην τελευταία τελετή των ονείρων...

κι αναρωτιέμαι...

μην τυχόν...

και δεν υπάρχω...
***
Στέλιος Κ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

στίχος 20-02-2011 @ 13:07	έσβησε το φως... στην τελευταία τελετή των ονείρων... κι αναρωτιέμαι... μην τυχόν... και δεν υπάρχω... ................................................... " δεν υπάρχει " αυτό που έγραψες-σκέφτηκες-ένοιωσες.....!!!! ................!!!! καλό βράδυ Στέλιο με ισχυρή αίσθηση ύπαρξης.....
ΜΑΣΤΡΟ-ΤΟΛΙΑΣ 20-02-2011 @ 14:15	αραγε υπαρχεις;

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο