Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 θλιμμένο πρελούδιο
 
[I][I][I]Κι αν άνεμος δεν έγινα..,
λυκνίστηκα στα ολόξανθα σιτάρια,
λαχάνιασα στις σταχτυές ανηφοριές
με τις ανοιχτές ομπρέλες,
ξαπόστασα πάνω στους κατάλευκους
ανεμόμυλους του Αιγαίου.

Κι αν άνεμος δεν έγινα...
χάραξα τις πατημασιές μου αιώνιες,
στα χιόνια τα πρώτα των κορφών,
την δροσιά αποπήρα απ΄τα τρυφύλια,
κι έσυρα ψήλά του κόσμου τους χαρταετούς,
εκεί στη γαλήνη του απείρου.

Μα εγω δεν ήμουν άνεμος,
Ημούν οι σκέψεις της ανυπότακτης αγάπης,
εκείνης που στης μελαγχολίας γεννήθηκε τη σχάση.
μια μόνη ηλλιακτίδα, που μπερδέυτηκε στα σύννεφα,
ενα κλειδί που ποτέ δεν είχε κλειδαριά
να ξεκλειδώσει, να αγαλλιάσει.

Ημουν, η βροχή που χτυπάει τους τσίγκους,
ο ξεχασμένος σταυρός στο σεντούκι με τις αναμνήσεις.
τα γλαροπούλια που περιμένουν το καλοκαίρι
πάνω στον παληο φάρο στο λιμάνι.
η σκιά του κεριού που ξελογιάζει τη νύχτα
με το χορό της Σάλώμης.


Δεν ήμουν άνεμος.!!!
Ημουν το ανθόνερο,
στα πρωινά της δάκρυα!!!![/I][/I][/I]



θανάσης κρουσταλης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της
 
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
22-02-2011 @ 16:57
::1255.::
Γιάννης Ποταμιάνος
22-02-2011 @ 17:01

Κι αν άνεμος δεν έγινα..,
λυκνίστηκα στα ολόξανθα σιτάρια,
λαχάνιασα στις σταχτυές ανηφοριές
με τις ανοιχτές ομπρέλες,
ξαπόστασα πάνω στους κατάλευκους
ανεμόμυλους του Αιγαίου.

Μια ζωγραφιά!!!!
Μπράβο Θανάση
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
aridaios
22-02-2011 @ 17:07
τα γλαροπούλια που περιμένουν το καλοκαίρι
πάνω στον παληο φάρο στο λιμάνι.
Μπράβο ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
Celestia
22-02-2011 @ 18:09
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καταπληκτικο!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
22-02-2011 @ 19:49
Ημουν, η βροχή που χτυπάει τους τσίγκους,
ο ξεχασμένος σταυρός στο σεντούκι με τις αναμνήσεις.
τα γλαροπούλια που περιμένουν το καλοκαίρι
πάνω στον παληο φάρο στο λιμάνι.
η σκιά του κεριού που ξελογιάζει τη νύχτα
με το χορό της Σάλώμης.


Δεν ήμουν άνεμος.!!!
Ημουν το ανθόνερο,
στα πρωινά της δάκρυα!!!!

.................!!!!!
monajia
22-02-2011 @ 23:56
Ημουν, η βροχή που χτυπάει τους τσίγκους,
ο ξεχασμένος σταυρός στο σεντούκι με τις αναμνήσεις.
τα γλαροπούλια που περιμένουν το καλοκαίρι
πάνω στον παληο φάρο στο λιμάνι.
η σκιά του κεριού που ξελογιάζει τη νύχτα
με το χορό της Σάλώμης.

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ .................................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
gk_giotaki
23-02-2011 @ 01:32
Μα εγω δεν ήμουν άνεμος,
Ημούν οι σκέψεις της ανυπότακτης αγάπης,
εκείνης που στης μελαγχολίας γεννήθηκε τη σχάση.
μια μόνη ηλλιακτίδα, που μπερδέυτηκε στα σύννεφα,
ενα κλειδί που ποτέ δεν είχε κλειδαριά
να ξεκλειδώσει, να αγαλλιάσει.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
23-02-2011 @ 01:42
Μα εγω δεν ήμουν άνεμος,
Ημούν οι σκέψεις της ανυπότακτης αγάπης,
εκείνης που στης μελαγχολίας γεννήθηκε τη σχάση.
μια μόνη ηλλιακτίδα, που μπερδέυτηκε στα σύννεφα,
ενα κλειδί που ποτέ δεν είχε κλειδαριά
να ξεκλειδώσει, να αγαλλιάσει.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
την καλημερα μου Θαναση !!!
smaragdenia
23-02-2011 @ 02:27
Δεν ήμουν άνεμος.!!!
Ημουν το ανθόνερο,
στα πρωινά της δάκρυα!!!!

ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ,ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
23-02-2011 @ 05:55
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Sofitsa
23-02-2011 @ 06:15
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
αντικλείδι
23-02-2011 @ 08:35
Η γραφή σας, αγγίζει επικίνδυνα ...
ALIROS
23-02-2011 @ 11:58
ποιηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο