Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271230 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνθρωποι Απόντες
 
Σκληραίνει η γλώσσα μας τελευταία
σαν τα μαχαίρια που ακονίζονται το ένα πάνω στ’ άλλο
-έτσι κι οι λέξεις-
σπινθηρίσματα στη φλέβα ενός υπάρχω
που δε βρήκε λόγια να μας πει, πως έζησε.

Ένα κεφάλι σκυφτό, ένας εγωισμός ακμάζων
δέκα δάχτυλα ντροπής και δέκα πόνου
για τις είκοσι στιγμές που πέρασαν
και για την μια που ονομάσαμε αιώνα.

Δυο πόδια ταξίδι
και δυο χέρια ουρανός, είναι ο άνθρωπος.

Μιία βιτρίνα ο κόσμος
γυαλισμένη απ’ έξω όσο γίνεται
-ένα πρόσωπο σπασμένο όλο κι όλο-
σε αυτό τον τόπο που άνθισε ο διάβολος
και αργοπεθαίνει μες στα σπάργανά της, η αγάπη.

Κρυώνω τα βράδια.
Κάνω κουβέρτα τη σιωπή και τυλίγομαι
έμβρυο θαρρείς μες στην κοιλιά των ενοχών μου.
Κι ύστερα μπαίνει απ’ το παράθυρο μια θάλασσα φως
λες κι ο Πρωτέας φιλοδώρησε τον Ήλιο
λίγα κύματα. Ίσα να φτάνουν να πνιγώ.
Ίσα να μάθω να αναπνέω.

-Αναπνέω;
-Ναι, μου απαντάς.
-Μα εσύ πώς λείπεις;

Ένα μαχαίρι πεταμένο στο φεγγάρι.
Σκοτωθήκαμε.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
elena351
23-02-2011 @ 18:34
"Δυο πόδια ταξίδι
και δυο χέρια ουρανός, είναι ο άνθρωπος.

Μιία βιτρίνα ο κόσμος
γυαλισμένη απ’ έξω όσο γίνεται
-ένα πρόσωπο σπασμένο όλο κι όλο-
σε αυτό τον τόπο που άνθισε ο διάβολος
και αργοπεθαίνει μες στα σπάργανά της, η αγάπη." ::up.:: ::hug.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
23-02-2011 @ 19:16
Δάκρυ
monajia
24-02-2011 @ 00:26
Κρυώνω τα βράδια.
Κάνω κουβέρτα τη σιωπή και τυλίγομαι
έμβρυο θαρρείς μες στην κοιλιά των ενοχών μου.
Κι ύστερα μπαίνει απ’ το παράθυρο μια θάλασσα φως
λες κι ο Πρωτέας φιλοδώρησε τον Ήλιο
λίγα κύματα. Ίσα να φτάνουν να πνιγώ.
Ίσα να μάθω να αναπνέω.

ΤΕΛΕΙΟ ..................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
gk_giotaki
24-02-2011 @ 00:55
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ!!!!

Δυο πόδια ταξίδι
και δυο χέρια ουρανός, είναι ο άνθρωπος.

Μιία βιτρίνα ο κόσμος
γυαλισμένη απ’ έξω όσο γίνεται
-ένα πρόσωπο σπασμένο όλο κι όλο-
σε αυτό τον τόπο που άνθισε ο διάβολος
και αργοπεθαίνει μες στα σπάργανά της, η αγάπη.

::love.:: ::love.:: ::love.::
Σελίνα
24-02-2011 @ 01:13
Τα ρίγη μου και ένα δάκρυ για σχόλιο...
ΚατεριναΘεωνα
24-02-2011 @ 01:48
λες κι ο Πρωτέας φιλοδώρησε τον Ήλιο

Ελληνας χωρις να δώσει φακελλάκι ?γίνεται
δε γίνεται ::laugh.::

Ετσι για να ελαφρυνω λιγο την ατμοσφαιρα ::theos.:: ::theos.::
Sofitsa
24-02-2011 @ 02:34
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
24-02-2011 @ 02:34
Αναπνέω;
-Ναι, μου απαντάς.
-Μα εσύ πώς λείπεις;

Ένα μαχαίρι πεταμένο στο φεγγάρι.
Σκοτωθήκαμε.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
24-02-2011 @ 03:53
::up.:: ::up.:: ::up.::
ALIROS
24-02-2011 @ 04:18
::angel.:: ::mad.:: ::theos.::
Αλντεμπαράν
24-02-2011 @ 07:04
::sad.::
φλοισβος
24-02-2011 @ 08:56
H πένα σου μαγεύει!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf
24-02-2011 @ 11:40
http://www.youtube.com/watch?v=q_-WwyhzjWE
Αγνή
24-02-2011 @ 11:59
δέκα δάχτυλα ντροπής
μα εσύ πού να τη βρεις
::laugh.::
rock sugar
24-02-2011 @ 16:24
το ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!
aridaios
01-03-2011 @ 11:01
Δυο πόδια ταξίδι
και δυο χέρια ουρανός, είναι ο άνθρωπος.
ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ!
φιλακια απο την χιονισμενη Φλωρινα μα ::hug.:: μα ::hug.:: μα ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο