stixoi.info: Εκείνα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Εκείνα

Βούτηξα τα χέρια μου στο μαύρο
-όπως βουτάνε τα νύχια της σκιάς μέσα στη νύχτα-
και χάιδεψα Εκείνα.

Άγγιξα της λύπης τα μαλλιά,
νέα για να γίνει, όπως πρώτα.
Μάνα για να γίνει, όπως πάντα.

Και αδέρφια μου έχω τα παιδιά της,
να μεγαλώνουμε οι πόνοι στην κοιλιά της,
σαν διάολοι που θέλουνε φωτιά.

Μύρισα στης λύπης τα μαλλιά,
τον έβενο που φίλησα στα χείλη.
Αυτόν που έδωσα στις φλέβες μου τροφή.
Για να χορταίνουν.

Κι όταν σαν διάολοι φορέσαμε φτερά
-κλεμμένα απ’το άσπρο που με μίσος αγαπάμε-
είδαμε τη Μάνα μας ντυμένη σα γριά.

Ν’ανακατεύει με το δάχτυλο τις στάχτες μας,
και ν’αχνοφαίνεται η φιγούρα στον καμβά.

Το νοθευμένο μαύρο.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 24-02-2011 @ 16:58	Μερικές στιγμές σαν αυτή καταλαβαίνω πόσο πόλύ λείπεις. Η τέταρτη στροφή αποθέωση ότι και αν εννοείς εσύ
ΛΥΔΙΑ_Θ 25-02-2011 @ 01:58	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αλντεμπαράν 25-02-2011 @ 01:59	έλα καλό
Ελένη Σ. 25-02-2011 @ 02:02	Αλήθεια μας λείπεις και εσύ και οι δημιουργίες σου. Υπέροχη τούτη η φιγούρα που αχνοφαίνεται στον καμβά, μικρή μου!
aridaios 25-02-2011 @ 05:24	::angel.:: ::oh.:: ::up.::
monajia 25-02-2011 @ 06:03	::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
poetryf 25-02-2011 @ 06:18	Άντε να επιστρέφουμε σιγά-σιγά... Είμαι περίεργη στο επόμενο μέρος της "Παρουσίασης των Ποιητών του Στίχοι" του Λαμπαδία, να δω τι θα λέει για εσένα! ::laugh.:: Ολοκληρώνεσαι σιγά -σιγά καμάρι μου! ::theos.::
merlin17254 25-02-2011 @ 06:59	......Πραγματικά εντυπωσιακό.....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο