| |
το λογο μοθμαθες για να στολιζω
μ΄ουρανιο τοξο
το στιχο μου να χρωματιζω
να υφαινω λεξεις
του φθινοπωρου μου
την θλιψη να κεντω
κι οταν η συλλαβη
το γελιο μου διαλεξει
σε αλλη διασταση περνω
τοτε χτιζω ψηφιδωτο μ΄αστεια
τα γραμματα χορευουν στη σειρα
οι στιχοι κανουν καλλιστεια
σε φιλους τα προσφερω τρυφερα
οι στιχοι μου χαρουμενες σελιδες
οι λεξεις ταξιδιωτες σε χωρες μακρυνες
βρισκουν το σπιτι τους
και τις πατριδες
οταν μ΄ενα γλυκο κρασι
ακουω φιλικες φωνες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
