| Έχει ο θάνατος μια αστεία μελωδία για μένα μονάχα φυλαγμένη
όταν, άρρωστος και κουρασμένος, τον κοιτώ να μου βαστά στοργικά το χέρι.
Ο φιλε μου τελευταίε τι βλέπεις στο αναιμικό μου πρόσωπο.
Τι αποζητάς που σε άλλη μορφή δεν έχεις ματαδεί.
Λύτρωσε με.Μάθε πόση χαρά μου έφερε η παρουσία σου.Κι αυτή η μουσική.
Ήρθες εδώ και Tην απόδιωξες.
Ας πάρουμε το δρόμο μας λοιπόν ώσπου η μελωδία να σβήσει
και μονο το χαμόγελο στα χείλη να παραμείνει θύμηση της συνάντησης μας.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|