| |
Τόσα που έχω να σου πω
ρε φίλε να βρεθούμε
έχω καμπόσο να σε δω
και μην καθηστερούμε
άφησα πίσω μου ζεστή
του ήλιου την αγκάλη
και ήρθα πια στη θλιβερή
του φθινοπώρου ζάλη
τελειώσανε τα μπάνια μας
και κείνη η απραξία
τα τόσα τα ξενύχτια μας
με τόση σημασία
γνώρισα κόσμο με ψυχή
έξω καρδιά, με κέφι
μου 'παν για μέρη που 'χαν δει
που τ' όνειρο τα τρέφει
εκεί ρε φίλε θα ΄πρεπε
να είμαστ' από τώρα
κι όχι δουλειά που έρχεται
του δειλινού την ώρα
Ζάκυνθος 13/9/05
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
