| |
| | Πώς λυπάμαι τη ζωή σου |  | | | ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ | | |
Πώς λυπάμαι τη ζωή σου
Πώς λυπάμαι τη ζωή σου,
πώς λυπάμαι τη ζωή μου!
Ενέχυρο τις ξεπουλούν με τόκο, φόρο, νοίκι
και τα χρυσά μας όνειρα δια βίου υποθήκη.
Δεν χρωστάμε πουθενά –
μονάχα μας χρωστάνε:
τα ωραία και τα ωφέλιμα,
του κόσμου μας το έλλειμμα,
της ζήσης μας τ' αφύσικα κενά –
της φύσης μας τ' αφύσικα κενά.
Δεν λυπάσαι τη ζωή σου,
δεν λυπάσαι τη ζωή μου.
Τις άφησες σε ειδικούς με πείρα, γνώση, μέσα
μα στο σφυρί τις βγάλανε γιατί δεν έχουν μπέσα.
Δεν χρωστάμε πουθενά –
μονάχα μας χρωστάνε:
τα ωραία και τα ωφέλιμα,
του κόσμου μας το έλλειμμα,
της ζήσης μας τ' αφύσικα κενά –
της φύσης μας τ' αφύσικα κενά.
Πάρε πίσω τη ζωή σου,
δώσ’ μου πίσω τη ζωή μου.
Την γκρίνια άσε, να χαρείς, και πράξη τώρα κάν’ το,
στο ακριβό το σπίτι μας να κάνουμε / να έχουμε κουμάντο.
Δεν χρωστάμε πουθενά –
μονάχα μας χρωστάνε:
τα ωραία και τα ωφέλιμα,
του κόσμου μας το έλλειμμα,
της ζήσης μας τ' αφύσικα κενά –
της φύσης μας τ' αφύσικα κενά.
Αφροδίτη Γιαννάκη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
26-02-2011 @ 08:35 | Πάρε πίσω τη ζωή σου,
δώσ’ μου πίσω τη ζωή μου.
Την γκρίνια άσε, να χαρείς, και πράξη τώρα κάν’ το,
στο ακριβό το σπίτι μας να κάνουμε / να έχουμε κουμάντο.
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | | Αγνή
26-02-2011 @ 08:57 | απαράδεκτος τίτλος
και
Δεν χρωστάμε πουθενά –
μονάχα μας χρωστάνε:
...στο ακριβό το σπίτι μας να κάνουμε κουμάντο
τέλος πάντων..... | | Αφροδίτη Γιαννάκη
26-02-2011 @ 09:55 | Αγνή, πολύ καλό που έχεις το θάρρος να κάνεις κάποιο αρνητικό σχόλιο. Θα ήταν πολύ καλύτερα αν το έκανες πιο καλοπροαίρετα ή εποικοδομητικά ή τουλάχιστον αν εξηγούσες τι εννοείς αντί να γράφεις "απαράδεκτος τίτλος" και "τέλος πάντων". Αν συνεχίσουμε στο ίδιο πνεύμα, δεν θα έχουμε τέλος. Επιλέγω όμως να μην το κάνω. | | Αγνή
26-02-2011 @ 10:05 | απόλυτα καλοπροαίρετα και επικοδομητικά
σου έγραψα πως βρίσκω τον τίτλο σου πολύ
κακή επιλογή..σε βάζει σε μιά θέση αντιπαθέστατη.
ύστερα σε όλο το έργο δεν βρήκα τίποτα τρυφερό
και ζεστό, μόνο δυσαρέσκεια πως όλοι σας χρωστάνε
συνέχισε όπως θέλεις, την αλήθεια (μου) σου είπα. | | Αφροδίτη Γιαννάκη
26-02-2011 @ 11:11 | Εντάξει Αγνή, μου εξηγείς τώρα, όμως νομίζω ότι παρεξήγησες αυτό που εννοώ, αρχίζοντας από το πώς εννοώ τη λέξη "λυπάμαι". Δεν το λέω με περιφρόνηση, αν αυτό κατάλαβες (αν και συνηθίζεται). Ίσως να είναι δικό μου το λάθος. Θα φανεί και από άλλα σχόλια. Επίσης, το περιεχόμενο των στίχων είναι πολιτικό και ίσως και αυτό να μην είναι ξεκάθαρο. Δεν εννοώ ότι όλοι μας χρωστάνε, αλλά ότι μας χρωστάνε αυτοί που μας κλέβουν τη ζωή. Έτσι βλέπω εγώ τα πράγματα. Να είσαι καλά και λυπάμαι για την παρεξήγηση. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
