poetryf
27-02-2011 @ 13:35 | Το αγαπάω...Είναι τόσο οικείο, τόσο αισθαντικά υπέροχο κι ας έχει μια δόση βαθιάς μελαγχολίας! ::hug.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
27-02-2011 @ 13:41 | Στο ίδιο παγκάκι. Το χιλιοχαραγμένο.
Θα σκαλίζω το χώμα με το ίδιο κλαδί,
θα τρομάξω με τον ίδιο τρόπο, μόλις με αγγίξεις .
Όμορφο και συγκινητικό
με δυνατές εικόνες
Μπράβο Ελένη
::yes.:: ::yes.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-02-2011 @ 13:43 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ALIROS
27-02-2011 @ 14:38 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Σελίνα
27-02-2011 @ 15:08 | Λιτό, πανέμορφο... | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
27-02-2011 @ 15:11 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
monajia
27-02-2011 @ 22:44 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ................
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
aridaios
02-03-2011 @ 08:13 |
Μόνο σαν έρθεις,
την ώρα που χτίζω με πέτρα το κορμί μου,
κι «Άδειο» το μέσα μου βαφτίζω,
::rock.::
Για να πεθαίνουμε μαζί.
Αγάπη.
::up.:: ::up.:: | |
 |
