| |
Μια είρωνεια τράγικη
μια κωμική αιδοία
στα χείλη σου τρεμάμενη
του τέλους η ταινία
Το αίμα και το δάκρυ μου
την όψη σου συνθέταν
κοντά σε μύησε ο Θεός
σ'ένα σκοτάδι έχθρα
Κι όταν την πλάτη γύρναγες
μαχαίρια μου καρφώναν
καρφιά του πάγου τό νερό
απότομη η μέρα
Και το κενό μου άνοιξες
κανείς δεν επουλώνει
και έμεινα εκεί να κρέμομαι
έσυ για να με σώνεις
Μια είρωνία τράγικη
φτιαγμένη απ'τη φύση
ίσως να λέν για το Θεό
μα εμάς έχει αφήσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
