Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναβάτες της θύελλας
 ΟΤΑΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙ
 
Ήθελα να γράψω κάτι για κάποια άγνωστα παιδιά
Γνωστές φιγούρες, καβαλάρηδες του ανέμου και της θύελλας
Μα δεν μπορώ, είναι τα χρόνια τους που έχω κόμπο στο λαιμό
Σκληρό βλέμμα τους κοίταξε σκληρό το χέρι τους έκοψε
Και το δικό μου τρέμει πώς να γράψω τι να γράψω δεν τρέχει ο νους
Τα λόγια στάθηκαν οι λέξεις πάγωσαν πάνω στο δρόμο δίπλα τους
Και φύγανε έτσι, σαν να καβάλησαν τον άνεμο να τον δαμάσουν
Καλό ταξίδι καβαλάρηδες όταν του ανέμου θα σφυρίζει η ορμή
Θα γυρνώ, ίσως κάποτε να σας δω περήφανους αναβάτες της θύελλας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
04-03-2011 @ 14:14
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
04-03-2011 @ 14:19
η σειρήνα μιλούσε νευρικά σαν παρθένα
και η πόλη χιμούσε συνεχώς δίχως φρένα
στον απέναντι τοίχο μια κραυγή που λερώνει
κάπου στου κόσμου τούς δρόμους μια ζωή τελειωνει ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
04-03-2011 @ 14:30
Και φύγανε έτσι, σαν να καβάλησαν τον άνεμο να τον δαμάσουν
Καλό ταξίδι καβαλάρηδες όταν του ανέμου θα σφυρίζει η ορμή
Θα γυρνώ, ίσως κάποτε να σας δω περήφανους αναβάτες της θύελλας.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ
::angel.:: ::angel.:: ::hug.:: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
aridaios
04-03-2011 @ 17:53
::no.:: ::no.:: ::no.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο