Στα γαλάζια νερά της λίμνης ξεγύμνωσα
το σώμα μου,
που είναι σαν τα καθάρια βάθια
της ψυχής μου,
τραγούδια ως να φανούν οι νεράιδες
οι καλές
και με ραβδάκι μαγικό να μπουν
στα όνειρά μου.
Να μου πουν για τις γοργόνες,τα ξωτικά
και τα μάτια του,
που σε πελάγη χάθηκαν μακριά μου
σαν σύννεφο,
σαν σήμερα άλλοτε ήταν άγγελός μου,
τώρα σκόνη.
Ποιος άνεμος αρτιγενής εξέτρεψε τα λογικά του,
το φιλί του,
να γίνονταν μάγια στο προσκεφάλι του
η μορφή μου,
νύχτες ζωγραφιστή να είμαι στο
σώμα του,
μοναδική για πάντα να είμαι
στη ζωή του.
Τα άστρα κομμάτια στα χέρια του
θα γίνουν
στους δρόμους ακίνητος θα βλέπει εμένα
το χαμόγελό μου
θα'ναι αγκαθωτό στεφάνι
στο κεφάλι του
και το αίμα θα στάζει σταχτί σαν αρσενικό
στην καρδιά του...
Τα άστρα κομμάτια στα χέρια του
θα γίνουν
στους δρόμους ακίνητος θα βλέπει εμένα
το χαμόγελό μου
θα'ναι αγκαθωτό στεφάνι
στο κεφάλι του
και το αίμα θα στάζει σταχτί σαν αρσενικό
στην καρδιά του...
Τα άστρα κομμάτια στα χέρια του
θα γίνουν
στους δρόμους ακίνητος θα βλέπει εμένα
το χαμόγελό μου
θα'ναι αγκαθωτό στεφάνι
στο κεφάλι του
και το αίμα θα στάζει σταχτί σαν αρσενικό
στην καρδιά του...
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΟΛΟ.............
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ..........
::love.:: ::love.:: ::love.::