| |
Ξαφνιαστηκε
σαν η πρωτη ντοματα τον χτυπησε στο προσωπο!
Ασυναισθητα εσκυψε μεσα του , ενα νερατζι τον βρηκε στο λαιμο , πονεσε
σηκωσε τα χερια του για να προφυλαχτει κοιτωντας τον οχλο
να τον προσπερνα , βαζοντας φωτια στο πλεονασμα
Σωριαστηκε κατω
ο μαυρος πανθηρας ξυνισε τα μουτρα του , μεσα του ,
κολακευοντας τον κοκκινο δρακο πριν εκχυθει στο ποτηρι του
αυτο που υπαρχει πανω στο τραπεζι
μια καρεκλα διπλα κι ενα κρεβατι
τιποτα δεν αλλαξε...
η πορτα παραμενει κλειδωνενη απ' εξω
κι εσυ απλα περιμενεις να σε φωναξουν , να μπεις στην σειρα
το νουμερο μονο αλλαξε
Η σκονη θα καλυψει τα παντα εκτος απ' την Στερηση
που νοικοκυρεμενα προνοησε να κρυψει
την Ευθυμη ζωη πιο μεσα , φροντιζοντας τα παιδια
μαντευοντας την φυσιολογικη εξελιξη των αναλωσιμων...
Ο απογευματινος χορος αναβαλλεται επ' αοριστον!
Το φως κρυμμενο σε μυστικη θεση στο ταβανι
- να μην θυμιζει ηλιο - ενα κερι να μπω!... κραυγαζεις
ενα κερι στο κενο να καιει την ουρανια δαντελα
μ' ενα βελονακι στο χερι , λιμαρισμενο με φροντιδα
κεντας το φυτιλι της Λευκης σιωπης
Εκλαμψεις της μνημης μιας διαβρωτικης ευημεριας
η Αγνοια αγκαζε με την Συγχωρεση
επιασαν δουλεια σαν γραμματεις των φαρισαιων
ενας Νομος κι ενας Επιτροπος τις καλοβλεπουν
μα εσυ με ματια σκασμενα , γυαλιζεις τα μαρμαρα
με το κουστουμι του Πολιτη που κερδισες επαξια ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
