| Μέρα νύχτα τρέχεις σα φυγάς
σε γωνιές που θέλεις να μη δεις
Τη ματιά σου την εξαπατάς
σε εικόνες που άλλο δεν ποθείς.
Δανεισμένο σεξαπίλ γνωστών
μ' ετικέτα γέλια αδειανά
Και ξεφτίζεις μες στη θέα αυτών
που θαρρείς πως κλέβουν μια καρδιά.
Αυτά που νιώθεις προσπαθείς να σβήσεις
μα όλο ανάβουν δειλά στο φως
και μες στη μάσκα σου να εγκλωβίσεις
όσα σου έπλασε ο καιρός.
Κι είναι η μάσκα βυθός
Της φωτιάς σου πνιγμός
Και εσύ ναυαγός.
Ο ουρανός σου βάναυσα κρατά
τα αστέρια που άλλο δεν χωρούν
Και στο βάθος μαύρη συννεφιά
συντροφεύει ήλιους πριν σβηστούν.
Αυτά που νιώθεις προσπαθείς να σβήσεις
μα όλο ανάβουν δειλά στο φως
και μες στη μάσκα σου να εγκλωβίσεις
όσα σου έπλασε ο καιρός.
Κι είναι η μάσκα βυθός.
Οι Σειρήνες σιγοτραγουδούν
τα τραγούδια που πια δεν τα ακούς
Μα οι καμπάνες ξέρουν να χτυπούν
μες στους πόθους που κρατάς κρυφούς.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|