| |
| | Τ' ανθρώπινα τραγούδια μας |  | | | ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ | | |
Τ' ανθρώπινα τραγούδια μας
ΡΕΦΡΕΝ
Τ’ ανθρώπινα τραγούδια μας
τα λεν ουτοπικά,
τα πιο όμορφα οράματα
άπαιχτα μένουν δράματα,
μα αυτά έχουν τη δύναμη,
αυτά, πραγματικά,
να δώσουν άλλη διάσταση,
να κλέψουν την παράσταση
σαν φέρουν την ανάσταση.
Τόσα δικά μας
γραφτήκανε τραγούδια,
όμως το έδαφος ξερό,
λίγα βγήκαν λουλούδια.
Τόσο μελάνι
χύθηκε με πόνο,
όμως για να ποτίσει
και τ’ όνειρο ν’ ανθίσει,
δε φτάνει αυτό μόνο.
Τόσοι αγώνες
στην άνιση αρένα,
όμως μας είπανε μετά
όλα πήγαν χαμένα.
Τόση αγωνία,
θύματα και αίμα,
όμως την Ιστορία
τη ρίχνουν στα θηρία,
την πνίγουνε στο ψέμα.
Πόσο ακόμα
μισή ζωή θα ζούμε,
πότε θα πούμε «ως εδώ,
δίκιο τώρα ζητούμε»;
Πόσο ακόμα
θα ’ν’ η μέρα βράδυ,
πότε θα βρούμε λύση
ο ήλιος να γυρίσει,
να λάμψει στο σκοτάδι;
Αφροδίτη Γιαννάκη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
08-03-2011 @ 09:07 | Πόσο ακόμα
μισή ζωή θα ζούμε,
πότε θα πούμε «ως εδώ,
δίκιο τώρα ζητούμε»;
Πόσο ακόμα
θα ’ν’ η μέρα βράδυ,
πότε θα βρούμε λύση
ο ήλιος να γυρίσει,
να λάμψει στο σκοτάδι;
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Pavlos Melas
08-03-2011 @ 09:54 | Πόσο ακόμα
μισή ζωή θα ζούμε,
πότε θα πούμε «ως εδώ,
δίκιο τώρα ζητούμε»;
Πόσο ακόμα
θα ’ν’ η μέρα βράδυ,
πότε θα βρούμε λύση
ο ήλιος να γυρίσει,
να λάμψει στο σκοτάδι;
πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!καλησπέρα Αφροδίτη | | black cloud
08-03-2011 @ 11:35 | ΩΡΑΙΟ!! ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
