| |
Γονάτιζα...
σφραγίζοντας το βλέμμα...
κύκλωνα τα γυμνά χέρια...
στ΄ακάλυπτο κορμί...
δάγκωνα τα χείλη...
κραύγαζα σαν αγρίμι...
οιιστοί συρρικνωνόταν...
βολές κάθετες...
ριπές οριζόντιες...
η μοναχικότητα...
το ψύχος...
ακρωτηρίαζαν την ύπαρξη...
αν γνώριζες...
έγλυφα σταγόνες αίμα...
δικό μου...
σέρνοντας την γλώσσα...
στο σημείο της καρδιές...
έτρεχα σέρνοντας...
δεν είχα δυνάμεις...
ήταν βαρύς ο χειμώνας...
συγκεντρώνοντας...
σκορπισμένα κομμάτια...
δικά μου...
σκάβοντας κάτω απ' το χιόνι...
εισχωρώντας τις ξεψυχισμένες...
άκρες των δαχτύλων...
για τα ισχνά κύτταρα...
τα θρυμματισμένα κόκκαλα...
άπλωνα τα θολά μάτια ψηλά...
προσ-ευχή...
κάποτε πεθαίνουν οι εφιάλτες...
συλλογιζόμουν...
Ζει η Ανατολή...
ξεσκισμένο λάβαρο η ελπίδα...
κι όμως ρουφούσα την παγωμένη ανάσα της...
τρελός...
χαμένος περιπατητής...
στο ανεξέλεγκτο τσουνάμι...
Χάραξε...
λευκοί γλάροι...
απήγαγαν την Ψυχή...
στου παρελθών τος το όνειρο...
στα εντός μου...
που χάραζα ανεξίτηλα...
ανάμεσα στην καταστροφή...
Προσ-ευχή...
αμόλυντη...
πίστη...
ατσάλινη...
κι ο Θεός...
ένα διάλειμμα έκανε...
για να φτερουγίσω ποιο έντονα...
γεύοντας μια νέα εκκίνηση...
ξαπλώνοντας γυμνός...
στον μεταξένιο ιστό...
μιας νέας...
μιας ζεστής...
θαλπωρής...
Ψυχή μου...
Εσύ...
Εσύ...
Δεν μας πρόδωσα...
***
Στέλιος Κ.
Υ.Γ.Αφιερωμένο
http://www.youtube.com/watch?v=6eOHSBV3Bws&feature=player_embedded
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
