stixoi.info: Ακολουθώντας τα βήματα.... (2)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ακολουθώντας τα βήματα.... (2)

συνέχεια από το προηγούμενο

[align=center][/B][/I]Αυτό με τα λεφτά άρχισε να γίνεται μεγάλο θέμα τελικά.
Όταν τα αποθέματα τελείωσαν έπρεπε κάτι να κάνω.
Φυσικά δεν ήμουν ακόμα σε θέση να ψάξω γιά κανονική δουλειά
και δεν ήταν και κάτι που με ενδιέφερε.
Άρχισα να κάνω θελήματα γιά λίγα ευρώ.
Μεταφορές κιβωτίων στη κάβα της Ξούθου, καφέδες στα παιδιά του υπουργείου,
θελήματα για τη Μίλα.
Η ντροπή και οι αναστολές με είχαν αφήσει οριστικά.
Έτσι και αλλιώς τόσους μήνες στη περιοχή δεν είχα συναντήσει ποτέ κανένα γνωστό.
Μία ημέρα που ήμουν τελείως στεγνός πήγα στη Θεμιστοκλέους και ανέβηκα στο γνωστό
παλαιοπωλείο του δευτέρου ορόφου.
Ο γέρος κοίταξε καλά το νόμισμα και τα μάτια του γυάλισαν.
Από τη μία πλευρά του η λέξη ΘΕΣΠΙΣ δεν άφηνε αμφιβολίες γιά το τι ήταν.
Πήρα 150 ευρώ και η πρώτη δουλειά ήταν να αγοράσω με 10 ευρώ ένα ραδιοφωνάκι
από το κατάστημα ηλεκτρικών της πλατείας Λαυρίου.
Γιά κάποιον που ξέρει και παρατηρεί είναι εύκολο να δεί τις διαδρομές της πρέζας
αν καθήσει στη Χαλκοκονδύλη.
Καθισμένος στο σκαμπό της Μίλα έβλεπα στις έντεκα το πρωί τα πρεζόνια να κατεβαίνουν
προς τη πλατεία Βάθης.
Αυτή είναι μία καλή ώρα γιά τους ντίλερ.
Όταν ξυπνάς το πρωί σιγά σιγά νοιώθεις το σώμα σου να πονάει από το στερητικό.
Όλοι σου οι μυς γίνονται εστίες πόνου.
Πρέπει λοιπόν να ψάξεις να πάρεις τη πρωινή δόση σου.
Κάθε σωστός ντίλερ το ξέρει αυτό και περιμένει τους πελάτες του τέτοια ώρα.
Ποτέ μου δεν είδα να περνάει από εκεί κάποιος που να έχει ελπίδα.
Όλοι ήταν τελειωμένες καταστάσεις.
Κοκκαλιάρικο σώμα και πρόσωπο όλο γωνίες.
Με μάτια θολά και τρελά συνάμα.
Αυτούς τους τύπους πρέπει να τους αποφεύγεις με κάθε τρόπο.
Μπορεί σε μία διαδρομή διακοσίων μέτρων να τραβήξουν μαχαίρι σε 5 άτομα
αν δεν έχουν λεφτά γιά το πρωινό φτιάξιμο.
Βλέποντας τους καταλάβαινα ότι οι ντίλερ της περιοχής δε θα είχαν και το καλύτερο πράγμα.
Η αγοραπωλησία γίνοταν πάντα μπροστά απο τις τζαμαρίες των τραπεζών.
Και οι ντίλερ ήταν απλά βαποράκια που νόθευαν τη πρέζα γιά να κερδίσουν τη δόση τους.
Μέσα στο πρώτο μήνα είχα τελειώσει ήδη τα γύρω φαρμακεία που αγόραζα σιρόπια.
Κάθε ημέρα αναγκαζόμουν να πηγαίνω όλο και πιό μακριά γιά να αγοράσω
χωρίς ο φαρμακοποιός να με κοιτάξει με καχυποψία.
Και η γενική ατονία μαζί με τις τρεμούλες μου θύμιζαν ότι ήμουν ακόμα πολύ αδύναμος
σωματικά και ψυχολογικά.
Μερικές φορές που έκανα γερή μπάζα αγόραζα δύο κούτες τσιγάρα και κουτάκια φτηνή μπύρα
και έκανα ημέρες να βγώ από το δωμάτιο.
Από το παράθυρο έβλεπα την αφετηρία των λεοφωρείων στη Χαλκοκονδύλη.
Οι φλέβες στα χέρια μου είχαν αρχίσει πάλι να διακρίνονται απαλαγμένες θαρρείς από το φόβο του τρυπήματος.

συνεχίζεται


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Σε κάθε στίχο μου υπάρχει ένας ψύλλος

ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ 11-03-2011 @ 18:47	::up.:: ::up.:: ::up.::
tarifula 11-03-2011 @ 21:13	αναμενουμε...
TAS 11-03-2011 @ 23:20	ενδιαφέρον . .
monajia 12-03-2011 @ 00:30	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia 12-03-2011 @ 04:04	Δεν έχω να πω κάτι.............με αρρωσταίνει αυτή η κατάσταση , όταν δηλαδή σκέφτομαι αυτά τα παιδιά που αργοπεθαίνουν, σκέφτομαι πως θα μπορούσε να ήταν αυτά τα δικά μου παιδιά , και με τρελαίνει η ιδέα........ θεέ μου δώστους δυναμη και φώτηση........... και την ανάλογη βοήθεια να βρουν το δρόμο τους και τον δρόμο προς την ζωή........ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα 12-03-2011 @ 04:19	Ζωντανό,παραστατικο με απλες κατανοητες περιγραφες δηλαδη πολύ καλό!!!!!!!!! περιμένω τη συνεχεια,όπως και ολοι πιστευω που το διαβασαν και θα το διαβάσουν.
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 12-03-2011 @ 05:02	Με ΚατερίναΘεωνά ::hug.::
αντικλείδι 12-03-2011 @ 06:00	Και αξίζει που το βάζεις σε δόσεις, ώστε να μη κουράσεις τον αναγνώστη ... Η γραφή σου είναι "άψογη" και κυλά με ενδιαφέρον !!!!!!!!!! * Διάβασε αναδρομικό σχόλιο και στο Α' μέρος ...
στίχος 12-03-2011 @ 07:02	Ποτέ μου δεν είδα να περνάει από εκεί κάποιος που να έχει ελπίδα. ...ήπια απεικόνιση ενός θέματος που καίει.... ...περιμένω με αγωνιώδες ενδιαφέρον τη συνέχεια....
Ναταλία... 13-03-2011 @ 07:09	Πήγα πίσω και τα διάβασα όλα σαν γραφή είναι ωραία και καθαρή μπορεί ο κάθε ένας να την καταλάβει αλλά τα παιδιά που φεύγουν μ΄αυτό τον τρόπο με πονάνε πολύ γιατί το είδα από κοντά, και ο Θεός να φωτίζει όλου του κόσμου τα παιδιά και μαζί και τα δικά μας. ::yes.:: ::up.:: ::up.::
zpeponi 18-08-2011 @ 01:56	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο