Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 δυό ζωές
 
[I]Σ’ αυτή τη πόλη
που με γέννησε
στους δρόμους
που μεγάλωσα γυρνάω
τα όνειρα αυτά
που φιλοξένησε
σε κάθε της γωνιά
τώρα σκορπάω

σαν τους διαβάτες
μες το πλήθος που σκορπίζονται
τραβώντας ο καθείς
στο προορισμό του
τραβήξανε τους δρόμους
που λιμπίζονταν
χαθήκανε στης λήθης
το χορό τους

αφήσαν τον ορίζοντα
και δύσανε
ψηλά
στις κορυφές του Ταϋγέτου
σε χρώμα χρυσοκόκκινο
καήκανε
θυσία στο βωμό
του ανυπερβλήτου

κι όλα τα δάκρυα
που κυλήσαν απ τα μάτια
χιόνια λευκά
απ της ψυχής μου τις κορφές
όλης της νιότης μου
τις πίκρες τα φαρμάκια
όλα τα όνειρα
που άφησα στο χτες
τα διαλυμένα μου
της μοίρας τα κομμάτια
τις πονεμένες μου
τις άκλητες πληγές
πήραν τα χείλια σου
μια νύχτα κάτω απ τ άστρα
και μου χαρίσαν
τα φιλιά σου δυό ζωές...[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
monajia
13-03-2011 @ 08:46
κι όλα τα δάκρυα
που κυλήσαν απ τα μάτια
χιόνια λευκά
απ της ψυχής μου τις κορφές
όλης της νιότης μου
τις πίκρες τα φαρμάκια
όλα τα όνειρα
που άφησα στο χτες
τα διαλυμένα μου
της μοίρας τα κομμάτια
τις πονεμένες μου
τις άκλητες πληγές
πήραν τα χείλια σου
μια νύχτα κάτω απ τ άστρα
και μου χαρίσαν
τα φιλιά σου δυό ζωές...

ΟΛΟ ΥΠΕΡΟΧΟ..............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
13-03-2011 @ 09:13
κι όλα τα δάκρυα
που κυλήσαν απ τα μάτια
χιόνια λευκά
απ της ψυχής μου τις κορφές
όλης της νιότης μου
τις πίκρες τα φαρμάκια
όλα τα όνειρα
που άφησα στο χτες
τα διαλυμένα μου
της μοίρας τα κομμάτια
τις πονεμένες μου
τις άκλητες πληγές
πήραν τα χείλια σου
μια νύχτα κάτω απ τ άστρα
και μου χαρίσαν
τα φιλιά σου δυό ζωές... ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
13-03-2011 @ 11:13
σαν τους διαβάτες
μες το πλήθος που σκορπίζονται
τραβώντας ο καθείς
στο προορισμό του
τραβήξανε τους δρόμους
που λιμπίζονταν
χαθήκανε στης λήθης
το χορό τους

Εξαιρετικό!!!!
Καλό βράδυ Γιάννη
::yes.:: ::yes.::
στίχος
13-03-2011 @ 12:08
σε κάθε της γωνιά
τώρα σκορπάω

χαθήκανε στης λήθης
το χορό τους

θυσία στο βωμό
του ανυπερβλήτου

όλα τα όνειρα
που άφησα στο χτες
τα διαλυμένα μου
της μοίρας τα κομμάτια
τις πονεμένες μου
τις άκλητες πληγές
πήραν τα χείλια σου
μια νύχτα κάτω απ τ άστρα
και μου χαρίσαν
τα φιλιά σου δυό ζωές...

.....μοναδικός πάντα....βαθιά σέβη.........!!!!!!
Helene52
13-03-2011 @ 13:50
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
oneiropola
13-03-2011 @ 17:46

αφήσαν τον ορίζοντα
και δύσανε
ψηλά
στις κορυφές του Ταϋγέτου
σε χρώμα χρυσοκόκκινο
καήκανε
θυσία στο βωμό
του ανυπερβλήτου


Υπεροχος παντα !!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
καλο ξημερωμα Γιαννη !!!
φλοισβος
14-03-2011 @ 10:12
Είσαι εκπληκτικός δημιουργός!!!!
Τι άλλο να πω...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Akrivauthority
21-03-2011 @ 06:42
::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο