| |
| | Θυσία |  | | |
Σπατάλησε μία ευχή, στης λησμονιάς την πύλη
και με μαχαίρι χάραξε, “ Σε αγαπώ αλήτη”
Κόρη ετών δεκαοκτώ, ψημένη στο λιοπύρι
η μοίρα της της πρόσφερε, στο άγνωστο ταξίδι
Στ’ ανάθεμα της ερημιάς, στο δάκρυ της σελήνης
στη βάρκα του Αχέροντα, στη βάρκα του Αχέροντα
με ναύλο την ψυχή της…
Βλέπει σκιές να τριγυρναν, και τις ρώτα αν ξέρουν
για τον αλήτη που έχασε, για τον αλήτη που έχασε
αν είδαν που τον έχουν…
Σε μια σκιά απότομα, το βλέμμα της το στρέφει
στα κόκκινα τα μάτια της, εκείνονε σαν βλέπει
“Γεια σου καλέ μου” του μιλά, και η φωνή της τρέμει
“Σου το ‘χα πει η αγάπη μου, για σένα δεν πεθαίνει”
Στ’ ανάθεμα της ερημιάς, στο δάκρυ της σελήνης
στη βάρκα του Αχέροντα, στη βάρκα του Αχέροντα
με ναύλο την ψυχή της…
Κόρη ετών δεκαοκτώ, στην αγκαλιά του αλήτη
αχ Χάρε πόσο θα θελα, αχ Χάρε πόσο θα θελα
να ήταν παραμύθι…
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΕΛΑΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Θεέ μου μόνος ήμουν πάντα τι να πεις ποτέ δεν ένιωσα αυτό που λεν’ “εμείς” | | | |
|
monajia
14-03-2011 @ 07:50 | ΑΠΛΑ......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | αντικλείδι
14-03-2011 @ 07:57 | Θαυμάσιο και με ύφος δημώδους !!! ::yes.:: ::theos.:: | | Palioxaraktiras
14-03-2011 @ 09:40 | Πραμενεις λαϊκος, ομορφε φιλε μου, παρα τα βηματα προς την παραδοση | | stigmi
14-03-2011 @ 12:02 | Ας ήταν να ήταν παραμυθι...
Τον σεβασμό μου! | | galanidoy
14-03-2011 @ 13:28 | Απιστευτο.....!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
