|
| Ταυτόσημο πέρας | | | αμπάρι 14 | | Τα λόγια που δεν είπες τ' άκουσα,
καθώς και το βουβό σου κλάμα,
στου ανέμου τη χλαμύδα κύλησαν,
σταγόνες αίμα, σκάρτη λάμα
Το γράμμα που δεν ήρθε τ' άνοιξα,
μαζί και τα χρυσά σου μάτια,
λουλούδια πέταξαν στο σούρουπο,
άγγελοι, με φτερά κομμάτια
Τα χείλια που δεν καίνε τα 'νοιωσα,
κλειστά, της πέτρας χαραμάδα,
πορφύρα στου καιρού το ξέφτισμα,
κέντημα μέσα στη χλωμάδα
Τις μέρες όμως δεν τις έγραψα,
μηδέ τις ώρες που θα μείνουν,
στολίδια πνίγηκαν στο βλέμμα μου,
πετράδια που από αγάπη σβήνουν...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
στίχος 16-03-2011 @ 00:20 |
http://www.youtube.com/watch?v=NcbAibPA2yY
...εξαιρετική δημιουργία...!!! | | Γιάννης Ποταμιάνος 16-03-2011 @ 01:39 | Πολύ ωραίο γράψιμο
Καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | monajia 16-03-2011 @ 01:44 | Τα χείλια που δεν καίνε τα 'νοιωσα,
κλειστά, της πέτρας χαραμάδα,
πορφύρα στου καιρού το ξέφτισμα,
κέντημα μέσα στη χλωμάδα
Τις μέρες όμως δεν τις έγραψα,
μηδέ τις ώρες που θα μείνουν,
στολίδια πνίγηκαν στο βλέμμα μου,
πετράδια που από αγάπη σβήνουν...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | αντικλείδι 16-03-2011 @ 03:36 | Ωραιότατο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και ο τίτλος του !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::up.:: | | Αγνή 16-03-2011 @ 07:21 | το λάτρεψα... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|