Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132355 Τραγούδια, 270142 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φταίει ο Σεπτέμβρης
 προσφερω αναισθησια προς θεραπεια της μοναξιας...ΜΟΥΣΙΚΗ
 
η μοναξια κι αποψε σε σημαδεψε
ερημο το κορμι σου,
εξορισμενη η ψυχη σου
στο πουθενα...
και κοντα σου ουτε συντροφος,ουτε οδηγος
μα μονος προχωρας...
μαρτυρας στη σκεψη πως δεν εχεις ανθρωπο την καρδια σου ν'ανοιξεις.
η ανακουφιση,
η λυτρωση
φανταζουν πολυτελειες που στη στιγμη δε ταιριαζουν.
και κραταει χρονια αυτη η στιγμη...
και παρανοεις γιατι μονο
αυτο σου μενει.
πρεπει να μουδιασεις...
για να μη νιωθεις...
για να μη πονας...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

''όποτε ψάχνω τα κουμπιά της ψυχής μου πάντα μου λείπουν μερικά...''
 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
20-09-2005
Το ποιημα σου πολυ ομορφο! Αλλα την προσφορα δεν την δεχομαι, την μοναξια πολλες φορες την αναζητω,και αν την βρω απολαμβανω καθε δευτερολεπτο! ΝΤΕΡΟΣ
Εκάτη
20-09-2005
το ποίημα μου άρεσε πάρα πολύ.Ο δε τίτλος το κάτι άλλο....Στο σχόλιο όμως θα διαφωνήσω. Η μουσική - πάντα για μένα μιλάω - δεν είναι θεραπεία στην μοναξιά μου...με γεμίζει τόσες πολλές αναμνήσεις...το μόνο που καταφέρνει τις περισσότερες φορές είναι να με πληγώνει....καλό βράδυ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο