| |
Είδα τ΄ αστέρια μου που σβήσαν ένα-ένα
είδα τους πόθους μου που λιώσαν σαν κεριά
κι όπως πονούσα φανταζόμουνα εσένα
να μου κεντάς ένα λουλούδι στην καρδιά.
Είδα τα μάτια της ζωής σ΄ ένα σπουργίτι
με του θανάτου τα κατάμαυρα φτερά
να μ΄ οδηγούν στην αγκαλιά του αποσπερίτη
από τον ίσκιο σου περνώντας μια φορά.
Είδα του ήλιου τις πυρόξανθες ακτίνες
να με ζηλεύουν όταν έρχεσαι ξανά
στα όνειρά μου που βουλιάζουν σα σειρήνες
κι αδημονούν ν΄ αναδυθούν στο πουθενά.
Ότι κι αν είδα δεν θα μ΄ αλλάξει
αν μια σταγόνα σου γλυκά δεν στάξει
απ΄ την καρδιά σου στ΄ άδεια μου χείλη
να μ΄ αναστήσει κάποιον Απρίλη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
