Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το παιχνίδι του τέλους
 
Και να που απ’ το σφουγγάρι του ονείρου
δάκρυ και αίμα στραγγίξαμε
κι άλλαξε χρώμα το πάτωμα
χρώμα οι καρδιές, χρώμα το σώμα.

Και δεν έμεινε πια τίποτα για να παίξουμε μαζί του.
Μάζεψε η θάλασσα τα κύματα, μάζεψα εγώ το κορμί μου
πέταξες χάμου μιαν έλλειψη εμπιστοσύνης
γλιστρήσαμε
χτυπήσαμε
τελειώσαμε.

Τέντωσα εγώ το χέρι να σ’ αρπάξω, μου αρνήθηκες.
Μου μίλησες μια τελευταία φορά για το φεγγάρι.
Απόψε είναι αστραφτερό, μου είπες.
Κάτι πρέπει ακόμα να γυαλίζει, έπρεπε να πω.

Έψαχνα μάταια να βρω εκείνο το αχανές φωτοστέφανο
να το καρφώσω μοίρες μακριά από το ψέμα
και από τα λόγια που έκαναν τον ουρανό να στάζει απόψε.
Ήτανε άγιο εκείνο το φεγγάρι. Κι ας μην τύφλωνε.
Ένα βαθύ εικόνισμα στην άκρη των ματιών σου.

Δεν ξέρω αν στο ‘πα
αλλά μπορώ ακόμα όταν θέλω να σ’ αγγίζω.

Κλείνω μόνο τα μάτια και πέφτω.
Μοιάζεις τόσο στην πτώση που λέγεται Άνθρωπος
κι άλλο τόσο φοράς τα φτερά που τα πλήγωσε βέλος.
Στ’ ορκίζομαι, δεν ήταν το δικό μου.

Κι ανοίγω τώρα το φιλί με το νυστέρι της αλήθειας.
Μόνο έτσι σου μίλησα.
Δεν ξέρω αλλιώς πώς να μιλάω δίχως πόνο.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Ηypocrisy
19-03-2011 @ 04:03
δεν χρειαζεσαι ορκους.. κατω απο το φεγγαρι και κατω απο τον ηλιο.. Ομορφια !
::hug.::
"αλλά μπορώ ακόμα όταν θέλω να σ’ αγγίζω." οπως τωρα δα.. ολα τα μπορεις.
monajia
19-03-2011 @ 07:46
ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
19-03-2011 @ 07:48
Με απαγγελία!!!
φλοισβος
19-03-2011 @ 08:45
Κι ανοίγω τώρα το φιλί με το νυστέρι της αλήθειας.

Τι να πω τώρα εγώ μετά από αυτό??
Απλά υποκλίνομαι
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Kostis Zorbas
19-03-2011 @ 08:50

... και της αρχής!!!
Αθανασία...
Δεν ξέρω αν στο ‘πα..

αλλά μια καινούρια αρχή
με κάθε σου νέα δημιουργία
αλλάζει χρώμα η εποχή
και ζω κάτι από... μαγεία!
::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
ΛΟΥΗΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ
19-03-2011 @ 09:34
Πάρα πολύ όμορφο!!!

Μπράβο, Αθανασία!!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
19-03-2011 @ 09:38
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Γιάννης Ποταμιάνος
19-03-2011 @ 12:06
Τέντωσα εγώ το χέρι να σ’ αρπάξω, μου αρνήθηκες.
Μου μίλησες μια τελευταία φορά για το φεγγάρι.
Απόψε είναι αστραφτερό, μου είπες.
Κάτι πρέπει ακόμα να γυαλίζει, έπρεπε να πω.

Ωραιότατο Αθανασία
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
στίχος
19-03-2011 @ 20:05

...μαγεία κι ας πραγματεύεται πόνο......!!!!!!
Kostas Houston
19-03-2011 @ 23:11
Γλυκειά μου Αθανασία μην ξεχνάς... Κάθε τέλος είναι και μια αρχή. Κάθε τέλος και μια αρχή.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο